Sunday, September 20, 2009

လြမ္းခ်င္း



လူ႕ဘ၀ ရခဲ့တဲ့ ႏွစ္မ်ား

အသူရကယ္ဘ၀ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

ေပတဘ၀ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

ေဒ၀ဘ၀ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

သုခိ အတၱာနံ ပရိဟရ ႏၱဳ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

သမီးတစ္၊ သားတစ္ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

ျဖစ္ျဖစ္ျမည္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

ဘာမွ မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ား

ရခဲ့တဲ့ ႏွစ္မ်ားမွာ ျပသနာေကာင္

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ ေၾကာက္ေခ်းအိုး

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ ရွပ္ကီဘဲ

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ တကိုယ္ေကာင္းသမား

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ ကေလး၊ အရူး၊ သဘင္သည္

ရခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားမွာ ဘ၀ေတြကူးခဲ့

မိတၱဴေတြကူးခဲ့၊ ေရကူးျပိဳင္ပြဲေတြ ၀င္ကူးခဲ့

စာေတြခ်ကူးခဲ့၊ ေရာင္စံုဓါတ္ပံုေတြကူးခဲ့

မ်က္စိနာနဲ႕ တီဘီကူးခဲ့

ျမစ္ၾကီးငါးသြယ္၊ ပင္လယ္၊ သမုဒၵရာကူးခဲ့

လမ္းမေပါင္း ရာေထာင္ကူးခဲ့၊ တံတားအစင္းစင္းကူးခဲ့

ကူးခဲ့သမွ်ဇာတ္လမ္း အခန္းခန္းမွာ

အိုး မိုင္ေဂါ့ေတြနဲ႕သာ ေတြ႕ခဲ့ရ

ေနာက္ထပ္ အိုးမိုင္ေဂါ့ေတြနဲ႕သာထပ္ေတြ႕ရ

အစားျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘူးလားကြယ္။

(ဖက္ရွင္မဂၢဇင္း၊ ၂၀၀၆)



ေမာင္ျပည့္မင္း

1 comment:

  1. ပထမဆံုး လာျပီး အိုးမိုင္ေဂါ့ သြားပါသည္။ အဲေလ
    လာဖတ္သြားပါသည္။

    ReplyDelete

ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။