Saturday, September 26, 2009

ေသာၾကာေန႕တိုင္း



ေလ၊ က်င္ၾကီး၊ က်င္ငယ္၊ ေခ်ာင္းဆိုးလိုျခင္း

အန္လိုျခင္း၊ ၾကိဳ႕ထိုးလိုျခင္း၊ အိပ္လိုျခင္း

အစရွိသည္တို႕ကို တရံတဆစ္မွ်မတား

မျမစ္ရာ၊ မေအာင့္ရာ။ ေအာင့္လ်င္

ေရာဂါဥပဒ္ ေရာက္တတ္သည္။

( ဥတုေဘာဇနက်မ္းမွ…)

ဒီအတို္င္းမေနပါနဲ႕

မရယ္ပဲ မေနပါနဲ႕

စကားတိုးတိုးမေျပာပါနဲ႕

အကာအစြပ္မပါပဲ မနမ္းပါနဲ႕-စသျဖင့္ စသျဖင့္ေတြ

ငါတို႕နားလည္ထားသင့္တယ္-စသျဖင့္ စသျဖင့္ေတြ။



ေတြ႕ဖူးတယ္ တ၀က္ျပိဳက်ေနတဲ့ အခုလိုလူ

အဲဒါ ငါကိုယ္တုိင္ေတာင္ျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္

လမ္းသြားရင္း ပိုက္ဆံအၾကီးဆံုးအတန္ ေကာက္ရႏိုင္သလိုပါပဲ

မထင္မွတ္ပဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေအာင္ ဖိနပ္သဲၾကိဳးျပတ္သြားႏိုင္တယ္ ဘယ့္ႏွယ္လဲ။



ျမန္မာျပည္ေစ်းကြက္ကို ျဖည့္တင္းရန္

ေနာက္ထပ္ ငါ့ကဗ်ာအသစ္တပုဒ္ေပ့ါ

ကိတ္မုန္႕လို၊ ၀ီစကီလို၊ အရည္းၾကီးလို၊ ဇီးသီးလို

အလိုျပည့္ေစမယ္ေပါ့ ေသာၾကာေန႕တိုင္း။



ေအာင္ခ်ိမ့္

လွိဳင္းသစ္မဂၢဇင္း ၂၀၀၉ ဇန္န၀ါရီလ မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

1 comment:

  1. ေသာႀကာေန့တိုင္း... မုိက္စ္လိုက္တဲ့ကဗ်ာ။။
    သြက္ေနတာပဲ။။။ လာဖတ္သြားတယ္ဗ်ာ.....

    ReplyDelete

ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။