Monday, May 31, 2010

အိပ္မက္ထဲကေကာင္





မုန္းဖို႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ေကာင္။ ဘာလို႔ အရာရာတိုင္းကို ႀကိဳသိေနရတာလဲ။ ငါတစ္ခုခုလုပ္တိုင္း မင္းကလုပ္ၿပီးသားႀကီးပါ ဆိုၿပီးဟားတယ္။ ငါ့အတြက္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲဆန္းဆန္း မင္းအတြက္ အေဟာင္းႀကီးျဖစ္ေနတာ အံၾသလို႔မဆံုးဘူး။ ငါအံၾသတိုင္းလည္း မင္းကေလွာင္တယ္။ မင္းက ႀကိဳအံၾသၿပီးသြားၿပီ။ ေတာ္၀င္ဂံုးေက်ာ္ တံတားကို ငါျဖတ္ေတာ့ မင္းကျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ။ ဓမၼာ႐ံုမွာ ဖိနပ္ ေပ်ာက္ေတာ့လည္း မင္းကအရင္ ေပ်ာက္ၿပီးသြားၿပီ။ ငါကတတ္ေလးရဲ႕ xx-xxကို ရပ္နမ္းေတာ့လည္း မင္းကနမ္းရပ္ၿပီးသြားၿပီ။ ေဟာ.. တယ္ခက္ပါ လား။ မုန္းဖို႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ေကာင္။ အိပ္မက္ထဲက ေကာင္က အိပ္မက္ထဲမွာပဲ ေနပါလား။ ညတုိင္းညတိုင္း ကေယာင္ကတန္း အိပ္မက္ေတြ ေပးၿပီးရင္ေတာ္ေလာက္ေရာေပါ့။ ရာရာစစ ဘာလို႔တကယ့္ဘ၀ကိုပါ လုိ္က္ေႏွာက္ယွက္ေနရတာလဲ။ မင္းလုပ္တာ ငါေတာ္ေတာ္ ဖီလင္ငုတ္တယ္။ ဟုတ္တယ္။ စြန္႔စားမႈႀကီးတစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္လို႔ ႀကံ႐ြယ္လိုက္တိုင္း၊ အဆန္းႀကီးေတြ ထြင္ေတာ့မယ္လို႔ စဥ္းစားလိုက္တိုင္း မင္းကအရင္လာ ေႏွာက္ယွက္ၿပီ။ အရာရာမင္းပဲသိ။ အရာရာမင္းပဲလုပ္။ ကဲ…….. ငါ ဘယ္အကြက္ ေရႊ႕ ရမလဲ။ မင္းတစ္ခုသိထားဖို႔ ေကာင္းတယ္…… မင္းဆိုတာ ငါ႐ိွလို႔႐ိွတာ။ ငါမ႐ိွရင္ မင္းလည္း႐ိွမွာ မဟုတ္ဘူး။ ငါဘာမွ မလုပ္ေတာ့ရင္ မင္းလည္းဘာမွလာေႏွာက္ယွက္လို႔ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အိပ္စက္ခ်ိန္ေတြမွာ မင္းငါ့ကို ႀကိဳက္သလို ေ႐ႊ႕လို႔ရတယ္။ ေမာင္းႏွင္ပိုင္ခြင့္႐ိွတယ္။ မင္းအခြင့္အေရးကို ငါေႏွာက္ယွက္စရာ မ႐ိွဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေန႔ဘက္ေတြမွာ ငါ့ဘာသာငါ ေ႐ွာတီေလးေတြနဲ႔ ၾကြယ္ခ်င္ၾကြယ္မယ္၊ ျပသာနာေတြ တက္ခ်င္တက္မယ္၊ ေခ်ာက္ေတြက်ခ်င္က်မယ္။ ေကာင္းလည္း ငါ့ဘ၀နဲ႔ငါ။ မေကာင္းလည္း ငါ့ဘ၀နဲ႔ငါ။ မင္းႀကိဳသိေနလည္း လာမေျပာပါနဲ႔ကြာ။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ငါလံုး၀ မအိပ္စက္ဘဲေနပစ္လိုက္မွာ။ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား. အဲ့ဒီေတာ့မွ မင္းပါဒုကၡ ေရာက္သြားမယ္။ မင္းက မင္းကမာၻနဲ႔မင္း ငါက ငါ့ကမာၻနဲ႔ငါ။
 
ေျမမႈန္လြင္


Wednesday, May 26, 2010

ဤ၀တၳဳထဲတြင္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေနထိုင္ၾကသည္





နိဂံုး

ေကာင္မေလးသည္ ေကာင္ေလး၏အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ခဲ့၍ ေကာင္ေလးသည္ ေကာင္မေလး၏ အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ေနၿပီ



ၾကက္သြန္

Saturday, May 8, 2010

ဘူေလးလဲ


ဘူေလးလဲ


ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္နဲ႔

ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳးတို႔

လက္ထပ္ခဲ့ၾကတာ

က်ဳပ္တို႔႐ြာမွာ

ဟိုဟာျဖစ္တုန္းကေပါ့။

ႏွစ္ေတြကလဲ ၾကာၿပီဆိုေတာ့

ဟိုဟာဆိုတာ....

(ေတာမီးေလာင္တုန္းကလား

ေရႀကီးတုန္းကလား)

ဘာရယ္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ

ေျပာႏိုင္တဲ့သူ မ႐ွိေတာ့ပါဘူး။

က်ဳပ္အထင္ေတာ့

ေတာမီးေလာင္တုန္းကလို႔ ထင္တာပဲ

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆို႔ေတာ့

“ေတာမီးေလာင္ေတာေၾကာင္လက္ခေမာင္းခတ္”

ဆို႔တဲ့စကားလဲ

႐ွိတယ္မႈတ္လား။

တခ်ိဳ႕ တိုးတိုးေျပာၾကတာလဲ

အဲ့ဒီတုန္းက..

(သူတို႔ လက္ထပ္ၾကတုန္းကေျပာတာ)

ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳးကပဲ

သေဘာမတူသလို

ဘာလိုလို။

ဘာပဲေျပာေျပာေလ

မွတ္မိတဲ့လူေတြ ေျပာၾကတာက

သူတို႔လက္ထပ္တုန္းက

တစ္႐ြာလံုးမီးခိုးတိတ္ပဲတဲ့။

မီးခိုးတိတ္ဆိုတာ ဘာလဲ?

ဟုတ္လား....

႐ွင္းေနတာကို ႐ႈပ္ေအာင္မလုပ္နဲ႔ေလ

မီးခိုးတိတ္ဆိုတာ

မီးခိုးတိတ္ေပါ့ဗ်ာ

ဒါနဲ႔....

က်ဳပ္စကားေျပာေနတုန္း

ျဖတ္ျဖတ္ေျပာတာမႀကိဳက္ဘူး

က်ဳပ္စကားေတာင္

ဘယ္ေရာက္သြားပလဲ။

အင္းေလ....

လက္ထပ္တယ္ဆိုမွေတာ့

အိုးျခင္းထိတာမွ မဟုတ္တာ

သားသမီးေတြ ေပါက္ဖြားလာတာ

ဆန္းတာမွတ္လို႔။

ဆန္းတာက...

သူတို႔မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕

နာမည္ေတြဗ်

နားေထာင္ၾကည့္....

ငါးခုန္းမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ျမစ္လံုးပုတ္တဲ့

ဆုပ္လည္း႐ူး စားလည္း႐ူးတဲ့

ငေတမာရင္ တစ္သက္လံုးတဲ့

ေရစီးဆယ္ခါ ေရသာတစ္လွည့္တဲ့

လမိုက္တုန္းဗိုင္းငင္တဲ့

ကဲ မဆန္းလား...

ဒါေၾကာင့္လည္း

က်ဳပ္တို႔မွတ္မိေနတာေပါ႔။

By the way,

ခင္ဗ်ားေရာ ဘယ္လိုထင္သလဲ

တခ်ိဳ႕က....

သူတို႔သားသမီးေတြ

တခ်ိဳ႕က...

သူတို႔ေျမးျမစ္ေတြေပါ႔ဗ်ာ။

က်ဳပ္တို႔႐ြာသားေတြ အေၾကာင္းလား

ဒါက စာမဖြဲ႔ေလာက္ပါဘူး

သူတို႔က...

က်န္စစ္သားလည္းမွီတယ္

ဘုရင့္ေနာင္လည္းမွီတယ္

ရာဇ၀င္ကို ျဖတ္သန္းဖူးလွၿပီ

အေရထူေနၿပီ။

အခု...

တစ္႐ြာလံုးမွာ

အုန္းအုန္းၾကြတ္ၾကြတ္ျဖစ္ေနတဲ့

ကိစၥလား။ ။

ခင္ဗ်ားေမးမွ သတိရေတာ့တယ္

အစကေတာ့...

က်ဳပ္လဲ

ဒီအေၾကာင္းေျပာခ်င္လို႔

စကားအစခ်ီတာပဲ

မတီးပဲ ျမည္ျပန္ျပီ

မထင္နဲ႔...။

အခု...လာျပန္ၿပီေလ

က်ဳပ္တို႔႐ြာမွာ

အႀကီးအက်ယ္လက္ထပ္ပြဲတစ္ခု။

သတို႔သားနဲ႔ သတို႔သမီးနာမည္က

ယုန္ေတာင္ေျပးနဲ႔ ေခြးေျမာက္လိုက္ တဲ့

ဖိတ္စာေတာ့ေ၀ၿပီးၿပီ.....

ဒီတစ္ခါလဲ

တစ္႐ြာလံုး မီးခိုးတိတ္ပဲတဲ့

(လာျပန္ၿပီ မီခိုးတိတ္။)

ဘာပဲေျပာေျပာ

ဒီကိစၥကိုေတာ့

တစ္႐ြာလံုးက

စိတ္အ၀င္စားသားဗ်။

သူတို႔သာ...

လက္ထပ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္

(တခ်ိဳ႕ကလဲ လက္ထပ္ပြဲ ပ်က္မလိုလို

ဘာလိုလို ေျပာေနၾကတာကိုး)

အဲ...သူတို႔သာ

တကယ္လက္ထပ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္

ေမြးလာမယ့္ ကေလးကို

နာမည္ေပးဖို႔ အတြက္ေတာင္

႐ြာကလူေတြက စဥ္းစားၿပီးသား။

ေခတ္လဲမွီရမယ္ ဆန္းလဲဆန္းရမယ္ေပါ႔ဗ်ာ...

အဲ....သူတို႔ေ႐ြးထားတဲ့နာမည္က

“ဘူေလးလဲ”တဲ့။

ဘယ္လိုလဲ

ခင္ဗ်ားေရာႀကိဳက္ရဲ႕လား။


သစၥာနီ


လက္ရွိၿမန္မာ ႏႈတ္မႈကဗ်ာ (oral poem) ေတြကိုစိပ္ၿဖာၾကည့္ရင္၊အဖက္ကဗ်ာ၊အရြတ္ကဗ်ာ၊

အဆို ကဗ်ာ (ေတးထပ္၊ေဘာလယ္)စသၿဖင့္ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

အဲ့ဒီထဲမွာ မပါေသးတဲ့ အမ်ဳိးအစားတစ္ခု

ကေတာ့ အေၿပာကဗ်ာ(Talk poem)ပါ။

အခုေဖာ္ၿပလိုက္တဲ့ကဗ်ာကေတာ့ အေၿပာကဗ်ာ ။

ဒီကဗ်ာကိုမဖတ္ရပါဘူး။ မရြတ္ရပါဘူး။မဆိုရပါဘူး။

စကားေၿပာသလို(Talking poetry)သာအသံထြက္ရပါတယ္။

ေန႔စဥ္သံုးဘာသာစကားနဲ႔ စိတ္ကူးစိတ္သန္း ဘာသာစကားကိုေရာေမႊထားပါတယ္။

ဘာသာစကားရဲ႕အေၿခခံတခ်ဳိ႕(အာေမဋိတ္သံ၊ေမးခြန္းေမးၿခင္း၊တစ္ကိုယ္ေတာ္ၿငီးခ်င္းစတာေတြနဲ႕)

လက္တန္းသေဘာတခ်ဳိ႕ကို ထည့္သြင္းအသံုးၿပဳရင္း စကားေၿပာအရည္အေသြး(တန္ဘိုး)ကို

တိုးၿမင့္ဖို႔ၾကိဳးစားထားတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

သစၥာနီ

Monday, May 3, 2010

ဒီတစ္ေကြ႔ေတြ႔ရင္ က်ဳပ္တို႔တူတူေသာက္မယ့္ လက္ဖက္ရည္အေၾကာင္း

တိမ္ေတြေရြ႕ေနတာကိုၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းကိုခ်လိုက္မိတယ္
စိတ္ဟာတစ္စံုတစ္ခုကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိသြားသလိုမ်ိဳး အမူအရာနဲ႔
လက္ထဲကစီးကရက္ကိုပဲ သဲသဲမဲမဲ
ပိုက္ဆံမရွာရင္မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မွာ
သူမ မရွိရင္မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မွာ
မည္သို႔မည္ပံုဆက္ဆံရမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မွာ
ငါဟာ ကၽြန္တစ္ေကာင္မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္မွာ
ငါဟာ … ကၽြန္တစ္ေကာင္ပဲ
ဟုတ္တယ္မလား …
ဆိုးရြားစြာထိခိုက္ေစႏိုင္ပါသည္ဆိုတဲ့ ကၽြန္မ်ား
ဟုတ္တယ္မလား …
ကဗ်ာဖို ကဗ်ာမဆက္ဆံေရးရဲ႕ ကၽြန္ႀကီး
ဟုတ္တယ္မလား …
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ဟာလည္း မမျမင့္ရဲ႕ … ဘာတဲ့တုန္း
အဓိပၸါယ္ဆိုတာက က်ဳပ္တို႔ေ၀ဒနာေတြရဲ႕ အႏၱိမမဟုတ္ဘူး
အဓိပၸါယ္ဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဒြါရေတြမွာကပ္ၿငိေနတဲ့ ဘက္တီးရီးယားေတြပဲ
ျဖစ္ေနတာလား …
တည္ရွိေနတာလား …
ပ်က္ၿပီမဟုတ္လား …
ခင္ဗ်ားရဲ႕စုပ္သပ္မႈအဆံုးမွာ အဓိပၸါယ္ဟာ
အလိုလိုေသသြားၿပီ ညိႈးသြားၿပီ ႐ိုးသြားၿပီ
အီသြားၿပီမဟုတ္လား
အဓိပၸါယ္ေတြ ပလုပ္ပေလာင္းနဲ႔ ခင္ဗ်ားပါးစပ္ႀကီးကို ပါးလုပ္က်င္းလိုက္စမ္းဗ်ာ
ဒီတစ္ေကြ႔ေတြ႕ရင္သာ က်ဳပ္တို႔တူတူေသာက္မယ့္
လက္ဖက္ရည္ဟာ အဓိပၸါယ္ရွိမရွိ
ဘာနဲ႔တိုင္းမလဲ






ၾကက္သြန္