Friday, July 31, 2009

က်ီးတေကာင္လာနားစဥ္

တြယ္ငင္စိတ္မဲ့ေဆာင္းတာရွည္

ႏြမ္းေရာ္ခ်ိန္ျမင္ကြင္းစိတ္ေမွာင္ေလာင္ကၽြမ္း

ေနလွန္းထားတဲ့ေနေလာင္မႈအပိတ္ခ်ဳိင့္ဝွမ္း

နာတာရွည္တေယာေမ်ာေနတဲ့အသံ

ဝန္တင္လားတေကာင္ရဲ႕နာရီပ်က္လက္တံ

မ်က္ကြယ္မီးအိမ္ထဲဥဩတုိ႔တြန္က်ဳးရြက္ေၾကြဘြဲ႔

ေန႔တခ်ဳိ႕ကုိမီးရွဳိ႕ရာမွေျမေဆြးညတုိ႔ေအာ္သံ

စုန္းမအုိရဲ႕ေဆြးေျမ႕ဖြယ္ျပာမႈိင္းတဲ့ေတာက္စားမႈ

ဟုတ္ေယာင္ထင္ျခင္းႀတိဂံၾကြင္းစမ်ား

လူ႔ဘဝလက္ရန္းေပၚက်ီးတေကာင္လာနားစဥ္


(၂၃.ေမလ.၂၀၀၆)

သစ္ေကာင္းအိမ္

2 comments:

  1. အစ္ကို႔ ကဗ်ာ ေမွ်ာ္ေနတာဗ် :)
    ေက်းဇူးပါဗ်ာ ....

    ReplyDelete
  2. အဲ
    ဒါလဲ ေကာင္းတာပဲ။
    ဒုကၡပဲ။ ဒီအိမ္မွာ ရွိတဲ့သူေတြက ဘယ္ေမွာ္နဲ႕မ်ား ဓါတ္က်ျပီး ၀င္စားၾကပါလိမ့္။ ကေလာင္က ဓါးသြားထက္စြမ္းေနၾကတယ္။ ၾကည့္ရတာ စာေပ တန္ခုိးရွင္ေတြမ်ားလားမသိ။ =)

    ReplyDelete

ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။