Wednesday, July 29, 2009

အဆိပ္ေသာက္ၿပဳိင္ပြဲ

မာရ္နတ္က ထာ၀ရဘုရားကုိ
ကမၻာေျမေပၚမွာ ေနရာအလြတ္မရွိ
ဂါရ၀ ျပဳျပီး ဆုေတြေတာင္းတယ္၊
အကြ်ႏု္ပ္ကုိ လူတကာရဲ႕
ေသြးသားထဲထိ ေႏွာက္ယွက္ခြင့္ ေပးပါ။

ဤသတင္းစကား အကြ်ႏု္ပ္ ၾကားေတာ့
ေန႕စဥ္ ေန႕တုိင္း ဒီလုိက်င့္တယ္။

အဆိပ္ေတြကုိ နည္းနည္းျခင္းစီ ငါစ’မ်ဳိတယ္
ေမွာ္ရုံေတာမွာ ငါစ’မ်ဳိတယ္
နာရီမရွိတဲ့ အခန္းထဲမွာ ငါစ’မ်ဳိတယ္
စားပြဲနဲ႕ ကုလားထုိင္မရွိတဲ့ ေနရာမွာ ငါစ’မ်ဳိတယ္
အသံေတြၾကားျပီး ရုပ္မျမင္ရတဲ့ လူ႕ငရဲမွာ ငါစ’မ်ဳိတယ္။

ရာသီစက္၀ုိင္းတုိင္း အဆိပ္မ်ဳိခ်တယ္
သက္ျပင္းခ်မိတုိင္း အဆိပ္မ်ဳိခ်တယ္
ရွဳံးနိမ့္မွဳနဲ႕ လဲက်သြားတုိင္း အဆိပ္မ်ဳိခ်တယ္
ဘုိးဘြားေတြကုိ သတိရမိတုိင္း အဆိပ္မ်ဳိခ်တယ္။

၀ုိင္ခ်ဳိခ်ဳိနဲ႕ အဆိပ္မ်ဳိၿပီးၿပီ
သူေယာင္မယ္ေတြနဲ႕ အဆိပ္မ်ဳိၿပီးၿပီ
ေလွာင္ရယ္သံေတြနဲ႕ အဆိပ္မ်ဳိၿပီးၿပီ
အဆိပ္ေတြကုိ ငါျမိဳၿပီးၿပီ ။

ဟဲ့ … မာရ္နတ္
ငါ့ေသြးသားေတြ အဆိပ္ျဖစ္ေနၿပီ၊
အဆိပ္ေသာက္ ရဲရင္
၀င္လာခဲ့။ ။

ေရးသူ- စစ္ျငိမ္းဒီေရ

1 comment:

  1. သမီးလဲ အဲဂလိုေလး က်င့္ယူရမယ္။ မာရ္နတ္လာမေမႊရဲေအာင္လို့။
    ကဗ်ာေကာင္းေလး လာခံစားတယ္။

    ReplyDelete

ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။