တစ္ခါတစ္ေလ
ပန္းဆုိးတန္းကိုေရာက္ရင္
ပလက္ေဖာင္းေပၚက
ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ေလးမွာ ထုိင္မယ္
ပုဆိုးဆိုင္က ေကာင္မေလးကိုေငးမယ္…
တစ္ခါတစ္ေလ
ပန္းဆုိးတန္းကိုေရာက္ရင္
ေအးရွားပလာဇာေပၚက
ဆရာတင္ေမာင္ၾကည္ကို သြားေခၚမယ္
ၿပီးရင္
လပ္ကီးဖလား၀ါးမွာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္မယ္…
တစ္ခါတစ္ေလ
ပန္းဆုိးတန္းကိုေရာက္ရင္
ရုပ္ရွင္ရံုအေဟာင္းႀကီးကေန
စာသင္ေက်ာင္းျဖစ္သြားတဲ႔
( အခုေတာ႔ ခုနစ္ထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ျဖစ္ေနတဲ႔ )
ငါ႔မူလတန္းေက်ာင္းေလးေအာက္ကို သြားမယ္
ငယ္ဘ၀က ဆရာ၊ဆရာမေတြမရွိေတာ႔ေပမယ္႔
သူတုိ႔ရဲ႕ေက်းဇူးကိုေအာက္ေမ႔
ဆင္ျခင္ဖုိုိ႔ေလ…
ပန္းဆုိးတန္းကိုေရာက္ရင္
ဆရာေျမလတ္ဆီ ကဗ်ာ၀င္ေပးမယ္…
တစ္ခါတစ္ေလ
ပန္းဆုိးတန္းကိုေရာက္ရင္
ပန္ႏိုုိရာမားဟုိတယ္ေဘးက
ဘီယာဆိုင္မွာ၀င္ေသာက္ရင္း
ကိုသူရနဲ႔ အေၾကာက္အကန္ျငင္းခဲ႔တာကို
အမွတ္ရရင္း
သူ႔အတြက္ပါ ပိုေသာက္ခဲ႔မယ္…
တစ္ခါတစ္ေလ
ပန္းဆုိးတန္းကိုေရာက္ရင္
ဂံုးေက်ာ္တံတားႀကီးေပၚကိုတက္
ဘုရား၊ သိမ္ေက်ာင္း၊ ဇရပ္နဲ႔
စာသင္ခဲ႔တဲ႔ေန႔စြဲေတြကို ျပန္ဖတ္ဖို႔
ဆိုးဆိုးေပေပ ငါ႔ေက်ာင္းသားဘ၀ကို
ထိန္းသိမ္းေပးခဲ႔တဲ႔
၃၇ လမ္းေပၚက အထက္တန္းေက်ာင္းအုိေလးကို
ေငးမယ္…
တစ္ခါတစ္ေလ
ပန္းဆိုးတန္းကိုေရာက္ရင္
လားရႈိး king မွာ ၀င္ထုိင္
ၾကက္ေပါက္စီနဲ႔ ေကာ္ဖီမစ္မွာၿပီး
စပိတ္တစ္နဲ႔ ထထရႈိးတတ္တဲ႔
ေဖေဖာ္၀ါရီနဲ႔တိုးမွာ
စိုးရိမ္မိေသးတယ္…
ပန္းဆိုးတန္းကိုေရာက္ရင္
အရင္ကပန္းဆိုးတန္းကို ျပန္ျပန္လြမ္းလို႔
ငါက ပန္းဆိုးတန္းေပၚေလွ်ာက္ရင္း
ပန္းဆိုးတန္းက ငါ႔ဘ၀ေပၚေလွ်ာက္လုိ႔…။
ပန္းဆိုးတန္းနဲ႔ ၃၇ လမ္း က က်မ အရမ္းကို ၿပန္ေလ်ာက္ခ်င္ေနတဲ႔ လမ္းေတြေပါ႔..ဒီကဗ်ာဖတ္ၿပီး အရမ္းကို သတိရေနမိတယ္...
ReplyDeletemie nge
ဒီလမ္းေလးေတြေပၚ ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးသတဲ့လား။။။။။။
ReplyDelete