ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကတာလဲ...
ဘာမွ မျဖစ္ရင္
ဘာမွ မျဖစ္ဘူး...
တခုခုျဖစ္ခ်င္ရင္
တခုခု ျဖစ္ေအာင္လုပ္...
ငါလည္း တခုခု လုပ္ေနတယ္...
မင္းလည္း တခုခု လုပ္ေနတယ္ မဟုတ္လား...
တခုခုကေတာ့ ျဖစ္ရမွာေပါ့ေလ...
အခု တခုခု မျဖစ္ေသးရင္လည္း တျခားတခုခု ထပ္လုပ္ေပါ့...
ဒါဆို တခုခုေတာ့ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္လား...
မင္းကို ေျပာရတာလည္း
ေမာတယ္ကြာ...
အဲသလို မေျပာရေအာင္
ငါ တခုခုေတာ့ လုပ္ရေတာ့မယ္...
စဥ္းစားမိတာကေတာ့
မင္းက ကဗ်ာေရးတယ္ဆိုေတာ့ကာ
မင္းအတြက္ ငါက ကဗ်ာေရးမွျဖစ္မယ္...
သည္ကဗ်ာဟာ
မင္းအတြက္ ပါ...
ဒါကို ဖတ္ျပီးရင္
မင္း တခုခု လုပ္ခ်င္လာလိမ့္မယ္...
သည္လိုမွ မဟုတ္ရင္လည္း
တခုခုကို မလုပ္နဲ႕ကြာ...
တျခား တခုခုကို လုပ္ကြာ...
မင္းကို အဲလို ေျပာေနရတာကို
ငါ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး...
တခုခုေတာ့ လုပ္မိေတာ့မယ္...
(ေအာင္သာငယ္)
No comments:
Post a Comment
ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။