Sunday, October 11, 2009

ရုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါးနဲ႔ ပင္လယ္တရား

ေပါက္ဓားက တစ္ေခ်ာင္းတည္း
ပစ္မွတ္က အရွင္ေတြနဲ႔
အာရုံေတြမမ်ားပါနဲ႔...

အႏုပညာမရရင္
ေရခ်ဳိးမၿပန္ခ်င္သူေတြမုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေပါက္ဓားေတြဟာ
ေလာကဓံရွစ္ပါးကုိ ထုတ္ခ်င္းခတ္သြားမယ္

လက္ခုပ္သံမလုိဘူးေနာ္
အံ့ၾသၿပီးမေလးစားနဲ႔
ငါးသြားမွ်ားတာမဟုတ္ဘူး
ပင္လယ္နဲ႔ကစားေနတာ...

ဒီေလာက္ၾကီးၾကီးငါးေတြ
ကုိဖုန္းေရစားလုိမွမကုန္တာအရပ္
ေ၀ေပးလုိက္တာေပါ့
တစ္ေလွတည္းစီးေနတာ မဟုတ္ဘူး
ကမ္းတစ္ဘက္တည္းကုိ လက္ပစ္ကူးေနတာ

ကုိယ္သမုိင္းကုိယ္မွမကူးတတ္ရင္
နစ္က်န္ခဲ့ရုံေပါ့...

မယုံရင္မေရးဘူး မၾကဳံရင္မေရးဘူး...
ယုံသမွ်နဲ႔ ၾကဳံသမွ်ကုိေရးတာ
ကဗ်ာကုိ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ေၾကာ္ၿငာလုိ
ဓါတ္တုိင္မွာ လာမကပ္နဲ႔...


နဖူးစည္းစာတန္းမွာ ကံစမ္းမဲေပးမယ္နဲ႔

ခင္ဗ်ားတုိမဖတ္ဖူးေသးတဲ့ စာအုပ္မွာ
ဇီ၀မ်ဳိးစိတ္အသစ္အေၾကာင္းပါတယ္
ပ်က္စီးသြားတဲ့ ဂလက္စီအေဟာင္းတစ္ခုပါတယ္

ေန႔စြဲေတြကုိၾကည့္...

ကုိယ္ဘယ္ေလာက္ေနာက္က်ခဲ့သလည္းသိမယ္
အသက္ေတြေနာက္ၿပန္သြားတဲ့အခ်ိန္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ငယ္ငယ္ကဆုိတာကုိ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခံစားလုိ႔မရေတာ့ဘူး...

အသက္ႀကီးရင္လူႀကီးၿဖစ္မယ္
အဲဒီလုိ ကေလးေတြက ေလွာင္ရယ္ေနၾကၿပီ...

ကၽြန္ေတာ္မွာ ေပါက္ဓားတစ္လက္ပဲပါတယ္
ေလာကဓံရွစ္ပါးကုိပဲ ထုတ္ခ်င္းခတ္ပစ္မွာ..
ပင္လယ္တရားမွာ
မုန္တုိင္းကုိ ဘယ္လုိတုန္႔ၿပန္ႏုိင္မလဲ...
ယုံၾကည္လုိ႔ နစ္ရဲခဲ့တယ္ ပင္လယ္ထဲက
ကဗ်ာ....။


မုိးလႈိင္ည

No comments:

Post a Comment

ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။