Saturday, April 23, 2011

ေလ့က်င့္(အခ်စ္) ခန္းစ (၁) ။ (၂)။ (၃)။ (၄)။ (၅)။

(၁) ။ အိပ္ယာထ ။ ( ၂ ) ။ မ်က္ႏွာသစ္ ။ ( ၃ ) သြားတုိက္ ။ ( ၄ ) ။ အိပ္ယာသိမ္း ။
( ၅ ) ေလ့က်င့္ခန္းစ ။

လူပဲဗ်ာ ။ ေသြးနဲ႔ကုိယ္ ။ သားနဲ႕ကုိယ္ပဲ ။ တြမ္ခရုစ္ ။ မႀကဳိက္လဲ ။ ပင္နာလုိပီခရုစ္
ကုိ ျပစ္မွားမိတာ ဘာဆန္းလဲ ။ တကယ္ဆုိ ။ ဒါဟာ ။ အလြမ္းခန္း ။ ႏွင္းေတြေ၀ေနတာ။
ငွက္ေတြေအာ္ေနတာ ။ အရုဏ္ဦးမွာ လူးလွိမ့္ေနတာဟာ ။ စိတ္အင္ဂ်င္ကုိ ဖြင့္ထား ။
ၾကြက္သားေတြကုိ ေဖ်ာ့ထား ။ အသက္ကုိျပင္းျပင္းရႈ ။ အဆုတ္ထဲမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြ
ျပည့္ေနေအာင္ ျဖည့္ထား ။ ဇတ္လမ္း ။ ပတ္ၾကမ္းမတုိက္နဲ႕ ။ ၾကမ္းပတ္ပတ္လည္မွာ ။
လည္လည္ပတ္ပတ္ ျဖန္႔က်က္ထား ။ သတိေမ့ေနတယ္ ။ အသိထဲမွာ။ တုိက္ပြဲေတြ ။ တုိက္
ပြဲေခၚသံေတြ ။ ေသြးညွီနံ႔ေတြ ။ ၾကမ္းတမ္းတယ္ ။ လႈိင္းတံပုိးေတြ ထန္ေနတယ္ ။
ငါ့ အေသြး ငါ့အသားဟာ ။ ဘဂၢဒက္ပဲ ။ အီရတ္ပဲ ။ တုိက္ခ်င္းပစ္ ဒုံးက်ည္ပဲ ။
က်ဥ္ကနဲ ။ က်င္ကနဲ ။ မီးေတာင္ပြက္သလုိ ။ ဆူပြက္ေနတယ္ ။ ေျမာက္၀င္ရုိးစြန္းမွာ ။ မေအးခဲမွီ။
အလင္းသဲ့သဲ့ ။ ေအာ္သံေတြ ။ ညည္းသံေတြ ။ ျမင္းေတြ ေျပးလႊားသလုိ ။ပန္းတုိင္ဟာ လက္တကမ္း ။
ဟုိဘက္ကမ္း ။ မေရာက္ခင္ ။ အေမာေျဖ ။ ရြက္ျပန္လႊင့္ ။ တက္ကုန္ဖြင့္ထား ။ ျပင္သစ္တပ္ေတြ။
၀ုိင္းခံထားရတဲ့ ။ ေမာ္စကုိလုိ ။ ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ ။ ခုခံ ။ ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ။ ခ်ဳသံေတြ ၾကားလား ။
Milk ဇတ္ကားထဲက ။ ဇတ္၀င္ခန္း ။ ေရွာင္ပင္းန္ ဟာ လိင္တူျခင္း နမ္းၿပီး ။ ေအာ္စကာ ယူသြား
လက္ခုပ္သံမ်ား ။ လက္ခုပ္ထဲက ရယ္သံမ်ား ။ လက္ခုပ္ကုိ စြန္းမယ့္ ။ ေသြးစက္မ်ား ။ မ်က္လုံးဟာ။
ေမွာင္ေနတာ ။ ရီေ၀ေ၀ရီ ။ ေဆးလိပ္ဖြာခ်င္လာတယ္ ။ ၃၂ ေကာဌသ ကမဌန္း ။ အရုိး ။ အေၾကာ ။
အေရ ။ အရြတ္။ ခၽြဲ ။ သလိပ္ ။ ပ်စ္ႏွစ္ေနတာ ။ ပ်စ္ခဲေနတာဟာ ။ ေရာင္နီမလာခင္ ။ စိတ္အေမွာင္ ။
လြန္းပ်ံယဥ္ပ်ံမတက္ခင္ ။ မီးတဖြားဖြား ။ ဂ်ိန္းကနဲဂ်ဳိင္းကနဲပါပဲ “ဂ်ိမ္းစ္” ။ အိိမ္ျပန္ၾကရေအာင္လား
“ဂ်ိမ္းစ္ ” ေရ ။ ပုိးေကာင္ေတြ ။ ေျပးေနတာ ။ ေဖာ္ရက္စ္ဂမ့္လုိလား ။ ဖြာလန္က်ဲ ။ တစ္စစီ ။ တပြင့္စီ။
တစ္လႊာစီ ။ ေရစင္ ။ ေရပန္း ။ ေအးစိမ့္ ။ ျငိမ့္ျငိမ္းေညာင္းေနပါၿပီညိမ္းညိမ္း ။ မပြင့္လဲေၾကြ ။ မေ၀လဲညႊတ္။
မဆြတ္မွီကခူး ႏွင့္သူပါ “ဂိ်မ္းစ္” ။ ကုိယ့္နာမည္ “ေဒစီဂိ်မ္းစ္ ” ။


(၁) ။ အိပ္ယာထ ။ ( ၂ ) ။ မ်က္ႏွာသစ္ ။ ( ၃ ) သြားတုိက္ ။ ( ၄ ) ။ အိပ္ယာသိမ္း ။
( ၅ ) အလုပ္သြား ။

ေမာင္ဖုန္းျမင့္

2 comments:

  1. ျကိုက္ခဲ့တယ္ဗ်ာ~~


    ဂ်စ္ပစီ(မင္းမင္း)

    ReplyDelete
  2. ရဲရင့္လမင္းOctober 29, 2013 at 10:51 PM

    မင္းခိုင္ျမဲေျပာလို႔ ကိုဖုန္းကဗ်ာကို လာဖတ္သြားတယ္။သစ္တယ္ ခိုက္တယ္။

    ReplyDelete

ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။