ငါေသြး၀င္ေနတဲ့ဇာတ္လမ္း အဲဒီလမ္းေထာင့္မွာ
မင္းသိျပီးသားျမိဳ႕နဲ႔ ငါတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့မွာစိုးလို႔
ငါလည္း ငါ့ဘ၀ပါရမီ ဓါတ္ႀကီးေလးပါးထဲမွာ
ငါဟာ မင္းလိုေနတာ ေျမဆီဩဇာ အဲဒါလား
ခဏျဖစ္ျဖစ္ တစ္မိနစ္ျပီးတစ္မိနစ္ အႏၱရာယ္ရွိရွိ
အဲဒီသစ္သီးကို တစ္ခုခုကို ဧည့္၀တ္ျပဳ
ငါညာတာေတြေတာ့ ရွိတယ္ အဓိပၸါယ္ေတြ ႐ိုးအီသြားတာ
တစ္ေယာက္တစ္ကိုယ္စီ စိတ္လြတ္သေလာက္
မီးခိုးလံုးစိမ္းစိမ္းေတြဟာ ကိုယ္လြတ္ေျပးမႈ
ငါ့ေနာက္ဆံုးေဆးလိပ္ပဲ ဒါဟာ
မင္းေျပာတာ ငါလို႔ လံုးလံုးမရွိသေလာက္ ေျပာျပီးတဲ့အထိ
ေသခ်ာလိပ္ျပီးျပန္ထည့္
ေခါင္းထဲထိုးသြင္း/ထြင္း မသိရေသးတဲ့ ဘယ္အထိ
အတိဘာမွမရွိပဲ ကမၻာႀကီးလွေနတာ (မ်က္စိခဏမွိတ္ထားျပီး)
၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္စရာ ဖယ္လိုက္ေတာ့ မျမဲဘူးလို႔
ရတာေပါ့ သိရဖန္မ်ားလည္း (လႈပ္ခါပစ္လိုက္) ျဖစ္တာေတြဟာ
ငါ့နဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး ေရလိုပဲ ငါးလိုပဲ
လိုက္ လိုက္ သြား သြား လိုက္ သြား လိုက္ ၾက
နည္းနည္းမွားယြင္းလာတဲ့အထိ ေ၀ခြဲမရတဲ့လမ္း
တစ္လမ္းကို တစ္ေဇာက္ထိုး ငါ့ကို
ငါ လွန္ျပီး ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ ျဖတ္ကူးလိုက္တယ္
စကားလံုးေတြပဲ ေသြးထြက္တတ္တယ္ ဟသြားတတ္တယ္
ခ်စ္မႈခ်စ္ခင္းကို တစ္ခန္းမွ တစ္ခန္း တစ္ဘက္နဲ႔ တစ္ဘက္
ႀကိဳးတန္းလန္းနဲ႔ တျဖန္းျဖန္းျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္
ေက်ာက္တံုးဟာ ကိုယ္လံုးတီးခတ္ေနတာျဖစ္တယ္
ဧကန္ႀကံဳေတြ႔ရေတာ့မယ္လို႔ မည္းတက္လာတဲ့ မီးခိုးလံုးႀကီး
မီးေတာက္မေရာက္ခင္မွာပဲ မီး႐ွဴးမီးပန္း
က်ိဳးေပါက္ျပီးစီးသြားတဲ့အထိ
တစ္ေယာက္ေပၚတစ္ေယာက္ လူနဲ႔ နာမည္နဲ႔ တြဲမမွတ္မိေတာ့
ဒီတစ္လိုင္းေက်ာ္ျပီးရင္ ေနာက္ျပန္ရစ္ၾကည့္
စိတ္အညိအျပဲခ်င္း ခဏခ်ိတ္တြဲထားၾကည့္
ထိုင္းမိႈင္းပံုကိုယ္တိုင္ဟာ ဘာမဆိုလာဆိုက္ကပ္ရတဲ့အထဲ
သင္လည္း မွတ္ဥာဏ္ရာသီဥတုအတိုင္း
ခံစားမႈကိုျပန္ဆက္ထားတာ နံရံမွာကြက္လပ္သြင္းထားျပီး
သိုးထိန္း (အႏၲိမ)
မွီး ။ ။
ငါေနတဲ့ျမိဳ႕နဲ႔ ငါဟာ ဇာတ္လမ္းေတာ့ရွိတယ္ (ေဇယ်ာလင္း)
ဆိုပါစို႔ ၊ အခ်စ္သီခ်င္းဆိုဖို႔ဆိုပါစို႔ (ေဇယ်ာလင္း)
ဘာမွမရွိပဲ ကမၻာႀကီးလွေနတာ (ေဇယ်ာလင္း)
ကဗ်ာမဟုတ္ေသာစာသားမ်ားတြင္ `ကဗ်ာျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္အလားအလာမ်ား´ ေတြ႔ရွိ (ေဇယ်ာလင္း)
အဲဒါလည္းမသိေသးဘူး (ေဇယ်ာလင္း)
No comments:
Post a Comment
ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။