Tuesday, April 19, 2011

မလြမ္းတတ္ေတာ႔ ခက္တယ္

ကၽြန္မက မလြမ္းတတ္ဘူး။ ရွင္စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။ ကၽြန္မ ရွင့္ကုိ အေလးအနက္ ထားပါတယ္။ ဒါကို ရွင္လည္းသိမွာပါ။ ရွင္ကေတာ႔ ကၽြန္မကိုလြမ္းၿပီး သိပ္ခံစားေနမွာပဲလို႔လည္း ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္မက မလြမ္းတတ္ေတာ႕ခက္တယ္။ ကၽြန္မေလ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္မႈရွိတိုင္း ရွင့္ကုိ သတိရျမဲ ရေနမယ္။ ရွင္ ကၽြန္မကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္ဆိုတာဟာ ကၽြန္မအတြက္ အေရးႀကီးတဲ႔ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုအျဖစ္ မွတ္သားထားပါမယ္။ ကၽြန္မဆီက ရွင္လိုခ်င္တာေတြ ေပးႏိုင္သမွ် ခပ္မ်ားမ်ား ကၽြန္မေပးခဲ႔တယ္။ ဒါဟာ ရွင္နဲ႕ ကၽြန္မနဲ႔ ထူျခားတဲ႔ ဆက္ဆံေရး တစ္ခုပါ။ ခုလည္း ရွင္လုိခ်င္တာေတြရွိရင္ ကၽြန္မဆီလွမ္းမွာပါ။ ကၽြန္မ ပို႔လုိက္မွာေပါ႕။ ကၽြန္မက ရွင့္ဆီ ဖုန္းမဆက္လို႔လည္း စိတ္ထဲမွာ ဘာမွမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ လြမ္းဆြတ္ၿပီးေနရံုနဲ႔ ဘ၀ဟာ ပုိေကာင္းလာႏိုင္ပါ႔မလား။ ရွင္နဲ႔ေတာ႔ ၿပိဳင္ၿပီး ကၽြန္မ မျငင္းခ်င္ဘူး။ ဒီေန႔ ကၽြန္မ တံု႔ျပန္ပံုထူးျခားတဲ႔ ဆဲလ္တစ္ခုကုိ ေတြ႕ရတယ္။ ရွင္သိရင္ ၀မ္းသာႏိုင္ေအာင္ ေျပာျပတာပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ ေတြ႕ရွိခ်က္ဟာ ကင္ဆာေရာဂါကို ကုသဖို႔၊ ဒါမွ မဟုတ္ ဟန္႔တားထားဖုိ႔ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြမွာ အသံုး၀င္ေကာင္း၀င္ႏိုင္လိမ္႔မယ္။ ကုိရုပ္ဆိုး၊ ရွင္ ကၽြန္မနဲ႔ ေ၀းကြာေနခ်ိန္မွာ အစားထုိးဖို႔ ေနာက္ထပ္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေလာက္ ေတြ႕ႏိုင္ေအာင္ မႀကိဳးစားႏိုင္ဘူးလား။ အဲဒီဘက္မွာ ရွင္ည့ံတာ ကၽြန္မသိတယ္။ လြမ္းတဲ႔အေၾကာင္းေတြ ဖုန္းခဏခဏဆက္ၿပီး မေျပာနဲ႔။ အထူးသျဖင့္ ဒီႏွစ္ဧၿပီလထဲမွာ ကၽြန္မေလ႔လာေတြ႕ရွိခ်က္ေတြအတြက္ ပိုၿပီးအားစိုက္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္မေမြးထားတဲ႔ တစ္ရွဴးေတြ ရွင္သန္ေနၾကေတာ႔ ကၽြန္မ၀မ္းသာေနမိတယ္။ ေတြ႕ရွိခ်က္တိုင္းဟာ ဘယ္ေတာ႔မွ အလဟႆ မျဖစ္ေစရဘူး သိလား။ ရွင္ ကၽြန္မကုိလြမ္းရင္ ကၽြန္မ ၀ယ္ေပးထားခဲ႔တဲ႕ ေျဗာက္အိုးေတြ ေဖာက္ပါလို႔ အၾကံေပးခ်င္တယ္။ ဒါဆုိ ရွင္လည္း သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိမယ္။ ကၽြန္မလည္း ၀မ္းသာရမယ္ေလ။

ေနမ်ဳိး

(ျမည္ေနတဲ့ထရမ္းပက္ (ဝတၳဳတိုငယ္စု) – ေနမ်ိဳး။ ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၀၆ – မိုးေကာင္းစာအုပ္တိုက္)

No comments:

Post a Comment

ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။