Sunday, July 18, 2010

အခုစလာေနၿပီဆိုေတာ့ စေရြ႕လာေနၿပီဆိုေတာ့

သတင္းစကားပါးလိုက္တယ္

က်ီးကန္းေတြရဲ႕ ေအာ္သံထဲေရာပါခ်င္ပါလာမွာေပါ့

သိမႈ အအိုအေဟာင္းေတြကို ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္ လိုင္းဆြဲခိုင္းထားလိုက္

ရထားလိုတြဲထားတဲ့ စကားလံုးအတြဲလိုက္ႀကီး အာ႐ံုထဲအျဖတ္မွာ

သိမႈတံတားတုန္ခါႏႈန္းဘယ္ေလာက္ … ရွိမႈ … အျဖတ္

ဘယ္ေနရာကေန ဘယ္ေနရာအထိျဖတ္မွာလဲ … ျဖတ္စရာ - ဆရာ - ဇရာ

အို - ဘယ္ႏွစ္ဦးကို ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေကာက္ယူထားတဲ့ စစ္တမ္းလဲ

ဟာဗ်ာ - ဝါးလံုးရွည္နဲ႔ရမ္းမေနနဲ႔ေလ … ရမ္းခ်င္ရင္ ေဘးနားမွာ ယပ္ေတာင္ေလးလာရမ္း

ဒီဂိုးလ္ဒင္းလန္းမွာက ပူတယ္ … မာရီယာ အိုဇာဝါ - အိုဇာ

အိုဇာ - ဝါ - ဝါ - သူ႔ကိုသိလား

ငယ္ငယ္ကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ စြန္ တစ္ခါမွမလႊတ္ဖူးေသးလို႔

ရွက္ရမွာလား ေတေလ …

ဟာါာါာါာါာါာါာါ

မင္းနာမည္

ကပါ

သြားျပန္ၿပီကြာ

ေတြ႔ၿပီလား စကားလံုးေတြဟာ ဘယ္ေလာက္အႏၱရာယ္ရွိမွန္း

ၾကည့္ေတာ့ကြာ

ျခားေနတဲ့ ရွိမႈေတြၾကား သိမႈေတြကိုတန္းလိုက္ညွိမေနနဲ႔ေ
တာ့

ေတာ္ၿပီ - ေမာတယ္- woah – oh – my – fucking – god

womfg

womfg

……………………..



……………………..

ေျပာဖို႔က်န္သြားတယ္

စေရြ႕လာေနၿပီ







ၾကက္သြန္

၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ၊ ၁၈ရက္

No comments:

Post a Comment

ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။