မုန္းဖို႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ေကာင္။ ဘာလို႔ အရာရာတိုင္းကို ႀကိဳသိေနရတာလဲ။ ငါတစ္ခုခုလုပ္တိုင္း မင္းကလုပ္ၿပီးသားႀကီးပါ ဆိုၿပီးဟားတယ္။ ငါ့အတြက္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲဆန္းဆန္း မင္းအတြက္ အေဟာင္းႀကီးျဖစ္ေနတာ အံၾသလို႔မဆံုးဘူး။ ငါအံၾသတိုင္းလည္း မင္းကေလွာင္တယ္။ မင္းက ႀကိဳအံၾသၿပီးသြားၿပီ။ ေတာ္၀င္ဂံုးေက်ာ္ တံတားကို ငါျဖတ္ေတာ့ မင္းကျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ။ ဓမၼာ႐ံုမွာ ဖိနပ္ ေပ်ာက္ေတာ့လည္း မင္းကအရင္ ေပ်ာက္ၿပီးသြားၿပီ။ ငါကတတ္ေလးရဲ႕ xx-xxကို ရပ္နမ္းေတာ့လည္း မင္းကနမ္းရပ္ၿပီးသြားၿပီ။ ေဟာ….. တယ္ခက္ပါ လား။ မုန္းဖို႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ေကာင္။ အိပ္မက္ထဲက ေကာင္က အိပ္မက္ထဲမွာပဲ ေနပါလား။ ညတုိင္းညတိုင္း ကေယာင္ကတန္း အိပ္မက္ေတြ ေပးၿပီးရင္ေတာ္ေလာက္ေရာေပါ့။ ရာရာစစ ဘာလို႔တကယ့္ဘ၀ကိုပါ လုိ္က္ေႏွာက္ယွက္ေနရတာလဲ။ မင္းလုပ္တာ ငါေတာ္ေတာ္ ဖီလင္ငုတ္တယ္။ ဟုတ္တယ္။ စြန္႔စားမႈႀကီးတစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္လို႔ ႀကံ႐ြယ္လိုက္တိုင္း၊ အဆန္းႀကီးေတြ ထြင္ေတာ့မယ္လို႔ စဥ္းစားလိုက္တိုင္း မင္းကအရင္လာ ေႏွာက္ယွက္ၿပီ။ အရာရာမင္းပဲသိ။ အရာရာမင္းပဲလုပ္။ ကဲ…….. ငါ ဘယ္အကြ္က္ ေရႊ႕ ရမလဲ။ မင္းတစ္ခုသိထားဖို႔ ေကာင္းတယ္…… မင္းဆိုတာ ငါ႐ိွလို႔႐ိွတာ။ ငါမ႐ိွရင္ မင္းလည္း႐ိွမွာ မဟုတ္ဘူး။ ငါဘာမွ မလုပ္ေတာ့ရင္ မင္းလည္းဘာမွလာေႏွာက္ယွက္လို႔ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အိပ္စက္ခ်ိန္ေတြမွာ မင္းငါ့ကို ႀကိဳက္သလို ေ႐ႊ႕လို႔ရတယ္။ ေမာင္းႏွင္ပိုင္ခြင့္႐ိွတယ္။ မင္းအခြင့္အေရးကို ငါေႏွာက္ယွက္စရာ မ႐ိွဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေန႔ဘက္ေတြမွာ ငါ့ဘာသာငါ ေ႐ွာတီေလးေတြနဲ႔ ၾကြယ္ခ်င္ၾကြယ္မယ္၊ ျပသာနာေတြ တက္ခ်င္တက္မယ္၊ ေခ်ာက္ေတြက်ခ်င္က်မယ္။ ေကာင္းလည္း ငါ့ဘ၀နဲ႔ငါ။ မေကာင္းလည္း ငါ့ဘ၀နဲ႔ငါ။ မင္းႀကိဳသိေနလည္း လာမေျပာပါနဲ႔ကြာ။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ငါလံုး၀ မအိပ္စက္ဘဲေနပစ္လိုက္မွာ။ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား…. အဲ့ဒီေတာ့မွ မင္းပါဒုကၡ ေရာက္သြားမယ္။ မင္းက မင္းကမာၻနဲ႔မင္း ငါက ငါ့ကမာၻနဲ႔ငါ။
ေျမမႈန္လြင္္
ဟန္နီေရ
ReplyDeleteငါ့ညီကဗ်ာဖတ္ၿပီး ေမာင္သင္းခိုင္အရင္က ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျပန္သတိရမိတယ္။ဒါေပမယ့္ ငါ့ညီကဗ်ာက ပိုၿပီး လူငယ္ဆန္၊ပိုၿပီး အႏုပညာရသကဲ၊ပိုၿပီး လက္ရွိေခတ္ကာလနဲ႔ နီးစပ္တယ္။ေမာင္သင္းခိုင္ကေတာ့ အိုးစကူးေပါ့ကြာ။
ေရးထားတာလည္း ၾကာၿပီကိုး။
အိပ္မက္
အိပ္မက္မရွိတဲ့ည
သိပ္ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္။
အိပ္မက္မရွိရင္ မျဖစ္လို႔
အိပ္မက္မုဆိုး လုပ္ရဦးမယ္။
အိပ္မက္ကို ေတြ႕ရင္ေတာ့လား
မေျပးႏိုင္ေအာင္
တိုင္မွာ ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ထားလိုက္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္က အိပ္မက္ကို ရွာေနသလို
အိပ္မက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ရွာေနမွာပဲ။
အိပ္မက္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရွိေနပါမွ
အိပ္မက္ရယ္လို႔ ရပ္တည္ေနႏိုင္မွာ။
အိပ္မက္ဟာ ကၽြန္ေတာ္မရွိရင္
အိပ္မက္ရယ္လို႔ ရပ္တည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အိပ္မက္ရွိေနပါမွ
ကၽြန္ေတာ္ရယ္လို႔ ျဖစ္တည္ေနႏိုင္မွာ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္မက္မရွိရင္
ကၽြန္ေတာ္ရယ္လို႔ ျဖစ္တည္ေနႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
အိပ္မက္ကို ဖမ္းၿပီး ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ဖို႔
အိပ္မက္ကို ကၽြန္ေတာ္က ရွာေနတုန္း
အိပ္မက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို အရင္ ဖမ္းမိသြားၿပီး
လွလွပပ တင္းတင္းရစ္ရစ္
အိပ္မက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ႀကိဳးနဲ႔တုပ္လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္က အိပ္မက္ကို မက္ေနတာလား
အိပ္မက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို မက္ေနတာလား။ ။
ေမာင္သင္းခိုင္
ကလ်ာ၊စက္တင္ဘာ၊Y2K၊စာ-၆