Monday, January 11, 2010

ဘယ္ဘက္တစ္ၿခမ္းပဲရွိတဲ့ အဘိဓါန္စာအုပ္

အိပ္မက္တစ္ခုေတာ့မက္ၿဖစ္ေအာင္မက္မွၿဖစ္မယ္
အသံတစ္ခုကုိအိပ္ယာေဘးမွာထားၿပီးေန႕တုိင္းအိပ္ရတယ္
အေရာင္မရွိတဲ့ရထားတစ္စီးကုိစီးၿဖစ္တယ္
ဒါေပမယ့္သူ႔မွာအသံေတြအၿပည့္ရွိေနတယ္ေလ။
စက္တစ္ခုကုိထိန္ေက်ာင္းတတ္ရုံနဲ႔ဘ၀တစ္ခုကုိအရဲစြန္႔ၿပီးစမိတယ္၊
အဲဒီစက္ကၿဖစ္ႏုိင္ေၿခေတြအမ်ားၾကီးနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတာ အခုအခ်ိန္မွာတိမ္တစ္စုံကုိသာစိတ္လုိလက္ရစီးၿဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ပ်ံ၀ဲစရာေနရာတစ္ခုကုိအဆင္သင့္ေတြ႔ထားၿပီးသား
ဥပမာဗ်ာ....လက္ငါးေခ်ာင္းက
ေနာက္ထပ္လာတဲ့လက္အပုိတစ္ေခ်ာင္း
ကုိအတင္းၿငင္းဆန္သလုိမ်ိဳးပဲ ခင္ဗ်ားသေဘာေပါက္ၿပီလားတဲ့...
(ကၽြန္ေတာ့္အထင္ေတာ့က်န္တဲ့တစ္ၿခမ္းကလက္ငါးေခ်ာင္းရဲ႕
သေဘာကုိေမးစမ္းၾကည့္သင့္တယ္॥ထင္တယ္ဗ်ာ...ထင္တယ္)
တစ္ခါတုန္းကၾကားဖူးတယ္တစ္စုံဆုိရင္တစ္ေယာက္မၿဖစ္ဘူး တစ္ေယာက္ဆုိရင္လည္းတစ္စုံမၿဖစ္ဘူးတဲ့....
တစ္ေယာက္တည္းၿဖစ္ဖူးတဲ့တစ္စုံဘ၀ကုိဘယ္ေမ့ပါ့မလဲ...
အစနဲ႔အဆုံးၾကားမွာေန႔စဥ္ေန႔စဥ္ဆုိတဲ့
စကားလုံးကိုၿဖည့္ေတြးၾကည့္တယ္.... ကဲဘာက်န္ေတာ့မွာလဲ....သာယာတဲ့ညခ်မ္းတစ္ခုအတြက္နဲ႔ မနက္ေစာေစာလမ္းထေလွ်ာက္တတ္တာခင္ဗ်ား၊ကၽြန္ေတာ္၊ၿပီးေတာ့၊
ဆုိပါစုိ႔ဗ်ာ
အဲဒီလူသားေတြေပါ့လမ္းတစ္ခုကုိၿဖတ္ကူးအၿပီးမွာ
ၿပန္လာဖုိ႔ကေတာ္ေတာ္ၾကီးၾကာဦးမွာ...
ကံပါဗ်ာအဓိပါယ္ဆုိတာရွိတုန္းက
ာရွိခဲ့ဖူးတာပါ၊ေနာက္ေတာ့လဲ....
အဲဒါမဖတ္ၿဖစ္ေသးတဲ့အဘိဓါန္တစ္အုပ္ကုိအိပ္ယာေဘးမွာ
အဲဒီအိပ္ယာ....ေဘးမွာပဲထားပါေတာ့ေလ...
အိပ္မက္တစ္ခုေတာ့မက္ၿဖစ္ေအာင္မက္ခ်င္ေသးတယ္ေပါ့.......

ကုိရဲ

(ၿမန္မာအုိေအစစ္ဘေလာ့မွကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္)
(ကဗ်ာအတြက္ေရးသားသူ ကုိရဲ ႏွင့္ မွ်ေ၀ေပးတဲ့ ကုိပြတ္တုိကုိေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါသည္)

No comments:

Post a Comment

ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။