လယ္ဗယ္ကို ေရြးျပီးတာနဲ႕
တသမ္းသမ္းတေ၀ေ၀ ေနလို႕မရေတာ့ဘူး
စထြက္တာနဲ႕ အစြမ္းကုန္လွဳပ္ရွား
မ်က္ေစ့ရွင္ရွင္၊ လက္ရွင္ရွင္ထား
ရသမွ် အကုန္စား
မီးအစိမ္းလင္းေနသမွ် အကုန္စား၊ တြီ တြီ
ဒီေဘာနပ္စ္ေတြ စားထားမွ ေရာင္စဥ္ဓါးရမယ္
'ေရွ႕အပတ္ထဲ ျပန္မရရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ေရွာ့ခ္ရွိတယ္'
ေရာင္စဥ္ဓါးရမွ မီးနဂါးကို ႏိုင္မယ္
ေတာင္ေပၚလမ္းမွာ ဘယ္လမ္း၊ ညာလမ္း
ညာဘက္လမ္းကိုေရြး
ေရွ႕ခလုတ္၊ ေအာက္ခလုတ္ တစ္ျပိဳင္တည္းႏွိပ္
ေတြ႕သမွ် ခုတ္၊ လိုက္ခုတ္၊ တြီ
'ငါလည္း ရွာေနတာပဲကြာ၊ ရမွ မရတာ'
ေတာင္ၾကားကတက္လာမယ့္ တိမ္ေတြကို ေစာင့္
အၾကီးဆံုးေပၚလာရင္ ေပၚနဲ႕ ေရွ႕ခလုတ္ႏွိပ္၊ တိမ္ေပၚေရာက္
အေပၚဆံုးေရာက္ရင္ ေရွ႕ႏွစ္ကြက္ဆက္ႏွိပ္၊ တြီ
အဲဒါ ေတာင္ထိပ္ပဲ၊ ေနာက္ဆံုးစတိတ္ခ်္ပဲ
'ငါ အိမ္မွာ မရွိဘူးေျပာလိုက္၊ အျပင္သြားေနတယ္ေျပာလိုက္'
အဲ့ဒီမွာ ဆရာေကာင္ေတြခ်ည့္ပဲ
မင္းလည္း ဆရာေကာင္ျဖစ္ေနျပီပဲ
ေသြးမကုန္ေသးသ၍. . . ခ် ။ ။
ေမာင္ျပည့္မင္း
၂၀၀၉
No comments:
Post a Comment
ကေဖးဆိုင္ထဲက တေစၦေတြပါပဲ ...
ညလံုးေပါက္ ေသာင္းက်န္းေနတတ္တယ္
သူတို႔အသံေတြက ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
ဘယ္လိုမကၽြတ္လြတ္မႈမ်ိဳးနဲ႔
သူတို႔ေျခာက္လွန္႔ေနျဖစ္ၾကလည္း..။
ကဗ်ာေရးတဲ့ တူရာလူမုိက္ေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တယ္...။