ေၾကးစားကလည္း ေၾကးစားပီသတယ္
ရန္သူကလည္း ရန္သူပီသတယ္
လူကလည္း လူပီပီသသ။
မနက္ခင္းမွာ အရက္နာက်တယ္
ေန႔လယ္ခင္းမွာ စိတ္ဓာတ္က်တယ္
ညေတြမွာ ရင္ကြဲနာေတြက်တယ္။
တီတူးၿပီးေရာင္းလုိ႔ ရတယ္
ဆံပင္ျဖတ္ၿပီးေရာင္းလုိ႔ရတယ္
တုိင္းျပည္ကိုလက္ညႇဳိးထုိးၿပီးေရာင္းလုိ႔လည္းရတယ္။
ဘာမနာလုိစရာရွိလဲ
အင္ဒ႐ူး၀ုိင္းယက္က ကုိယ္ပုိင္ကြၽန္းမွာ ပန္းခ်ီဆြဲတယ္
ငါက ကိုယ္ပုိင္အလြမ္းအေဆြးေတြနဲ႔ ကဗ်ာေရးတယ္။
ဘာမနာလုိစရာရွိလဲ
မင္းနဲ႔ငါလည္း ေငြလိုေနတယ္
လူသန္းေပါင္း (၆၀) လည္း ေငြလုိေနတယ္
အေမရိကန္အစိုးရမွာလည္း ေငြလုိေနတယ္။
ဘာမနာလုိစရာရွိလဲ
သုဘရာဇာက အေလာင္းအလွျပင္တယ္
ငါက စာအုပ္အလွျပင္တယ္
ေသြးဆာရင္ေကာင္းကင္ေမာ့ၾကည့္တယ္။
ပန္းအလွစုိက္ၿပီး
ယဥ္ေက်းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသာလူသားကမၻာမွာ
ေခြးအလွေမြးၿပီး
ယဥ္ေက်းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသာလူသားကမၻာမွာ။
ဘာမနာလိုစရာရွိလဲ
ကုိယ္က ေတာနက္တယ္
ေလာကက ငါးမန္းေပါတယ္
အသား အသားခ်င္းမုိ႔ မွားယြင္းမိခဲ့တယ္။
သစ္ေကာင္းအိမ္
ဘာမွ မနာလိုစရာ မရွိပါဘူး... ေငြလိုေနတဲ႔သူ အခ်င္းခ်င္း မို႔..
ReplyDeletemie nge
ကုိယ္က ေတာနက္တယ္
ReplyDeleteေလာကက ငါးမန္းေပါတယ္
အသား အသားခ်င္းမုိ႔ မွားယြင္းမိခဲ့တယ္။...
ခင္ဗ်ားကဗ်ာေတြထဲက အႀကိဳက္ဆံုးထဲမွာ ဒီကဗ်ာပါတာေပါ့။
စကားလုံး အသစ္အဆန္းတလုံးမွ မပါပဲ
ReplyDeleteအလွဆုံး လွျပီး အေတြးေတြပြားေစရတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ပါ
မေကာင္းေအာင္ မေရးႏိုင္ဘူးလားဗ်ာ။
ReplyDelete