အေရာင္အဆင္းမတူတဲ့ အေရျပားေတြၾကားကေနထြက္ခြာ
ကတၱရာလမ္းမေပၚက စကားလံုးေတြေနာက္ထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္လာ
လမ္းဆံုးဟာ ဘယ္မွာလဲ
ငါ့ေျခေထာက္ေတြက အခုခ်ိန္ထိမရပ္ပါ
အိတ္ကပ္ထဲ လက္ႏႈိက္
ေခါင္းငံု႔ကာ ခဏရပ္ ဓါတ္တိုင္ေအာက္မွာ
သံဆူးႀကိဳး အျမင့္ႀကီးနဲ႔ ၀င္းနရံၾကားက ေကာင္မေတြက အင္မတန္ေမာက္မာ
ထားလိုက္ပါ ထားလိုက္ပါ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ဖို႔ရာ စိတ္မပါ
ေခါင္းထဲကို Beat ေတြက အလိုလိုေရာက္လာ
ေခါင္းကိုလႈပ္
ခံစားခ်က္ေတြ ရိုက္ကာထုတ္
ဒီ Music က မင္းတို႔အတြက္ လံုး၀မဟုတ္
လမ္းေတြက ပတ္ၾကားအက္ကာ စာသားေတြအန္ထုတ္
ဘယ္လိုမွေအာင့္မခံႏုိင္တဲ့အခါ ေလျပင္းေတြက သစ္ရြက္ေတြ ေျခြခ်
တဖြာေလးရႈိက္ၿပီး သြားတဲ့ေဆးလိပ္ျပာကို ေျခြခ်
ေတာ္ပါၿပီ ဒီညအတြက္ ငါ့ရင္ထဲက အခိုးအေငြ႔ေတြ
ေလထုထဲမွာ လြင့္ပ်ံေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြ
ငါ့ကို လက္ယပ္ေခၚေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူေတြ
အေမွာင္ထဲမွာ လြင့္ပ်ံလို႔ လြတ္လပ္ျခင္းေတြ လြင့္ထူေန
ဒါဆိုလဲ ဒီေနရာမွာ Full stop ခ်
ကာရန္ေတြၾကားက ရုန္းထြက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ ဆက္ေလွ်ာက္မလား
ဒါေပမယ့္မရဘူး စကားလံုးေတြက ငါ့ကို ကုတ္ျခစ္
ထြက္လာတဲ့ ေသြးစက္ေတြက တီးလံုးေတြၾကားမွာ ဆို႔နစ္
အရာရာကို ပိတ္ထားေပမယ့္အေမွာင္ထုထဲမွာ ျမင္ေနတယ္
မင္းတို႔ေတြ ဘာမွမေျပာေပမယ့္ တိတ္ဆိတ္တဲ့ အသံေတြၾကားေနတယ္
ငါထြက္ေျပးေနေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ ဒီေနရာကိုပဲ ေရာက္ေနတယ္
ကေလးေတြေၾကာက္ေနတယ္ ဆရာေတြေဂါက္ေနတယ္
ငါတို႔တေတြ ဘာကိုယံုၾကည္ရမလဲ ဘုရားသခင္ဆိုတာေပ်ာက္ေနတယ္
ဘယ္သူမွအေျဖမထုတ္ႏိုင္တဲ့ ပုစာၦေတြက ငါတုိ႔ ပုခံုးေပၚေရာက္ေနတယ္
တစ္ေယာက္ရဲ႔ ေနာက္ေက်ာကို တစ္ေယာက္က ဓါးေတြနဲ႔ မႊန္းေနတယ္
အမွန္တရားဆိုတာ မိုးေပၚက က်မလာဘူး ဘယ္ေတာ့မွေစာင့္မေနနဲ႔
က်ဥ္ဆံေတြ ယမ္းေငြ႔ေတြကို ဘယ္ေတာ့မွေၾကာက္မေနနဲ႔
သစၥာယြင္းတဲ့ လမ္းေပၚဘယ္ေတာ့မွေလွ်ာက္မေနနဲ႔
ထြက္ခဲ့ပါသူငယ္ခ်င္းတို႔
ဒီလမ္းမဟာ ငါတို႔တေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြပဲ ။ ။
ေျမမႈန္လြင္
မွတ္ခ်က္။ ။ ဒါမင္းရဲ႕ ကဗ်ာလားလို႔ေမးရင္
မဟုတ္ပါဘူး တီးလံုးမထည့္ရေသးတဲ့ Hip Hop တစ္ပိုဒ္ပါလို႔ေျဖမွာျဖစ္ၿပီး
ဒါမင္းရဲ႕ Rhyme လားကြလို႔ ေမးရင္ေတာ့
ႏိုး . . ေဘဘီ . . ကဗ်ာတစ္ပုိဒ္လို႔ ေျဖမွာျဖစ္တယ္ ။
