ဘလိတ္ဓား ဟာ အေမႊးရိတ္ဖုိ႔ သက္သက္ပဲ အသံုးဝင္တာ မဟုတ္ဘူး

လက္ေကာက္ဝတ္ ေပၚ ေထာက္ထားတဲ့ ဘလိတ္ဓား ၊၊ ေမလ (၄) ရက္ေန႔ ဟာ ညေနတစ္ခုပဲ ၊၊ ညေနတစ္ခု ဟာ တယ္လီဖုန္း နံပါတ္တစ္ခု ၊၊ တယ္လီဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု ဟာ ဇူလိုင္ (၂၄) ရက္ေန႔တစ္ခုလား၊၊ ဇူလုိင္ (၂၄)ရက္ေန႔ ဟာ ေမလ (၄)ရက္ေန႔ ကိုင္ထားတဲ့ တယ္လီဖုန္းေလးကုိ ညေနတစ္ခု မွာ ေနာက္ဆံုး ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ၊၊ ေနာက္ဆံုး ဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ နင့္ရယ္သံ ဖြဖြေလးေတြက နင့္လည္ပင္းေပၚက ေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းေတြဆီကေန နားေထာင္ရင္ ပိုၾကားရတယ္ ဟာ! နင္ ရယ္ ေန လား ၊၊ ဟင္ ဟယ္လုိ! ၊၊ ဗ်ာ . . အဲ့ဒါ ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္ဘူး ကၽြန္ေတာ္မဟုတ္ဘူး ၊၊ ေျပာတဲ့ေကာင္ဖုန္းခ်သြားၿပီ ၊၊ ဒီမွာေတာ့ ငါေရာ ငါ့အသံေရာ တိတ္ဆိတ္ေနတာပဲ ေၾကာက္ေတာင္ေၾကာက္ရတယ္ ၊၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေခ်ာင္းဆုိးလိုက္သလား ၊၊ ေၾကာက္ရတယ္ ၊၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေလလည္လုိက္သလား ေၾကာက္ရတယ္ ၊၊ ဒါမွ မဟုတ္ ေခ်ာင္းဆုိး တဲ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ ေလလည္တဲ့တစ္ေယာက္ လိင္ဆက္ဆံေနသလား ၊၊ ဒါကုိ သိပၸံပညာရွင္ေတြပဲ သိမွာပဲ ၊၊ ဒါကို စႏိုက္ပါ သမားေတြပဲ သိမွာပဲ ၊၊ ဒါကုိ အမိႈက္ပစ္တဲ့သူေတြပဲ သိမွာပဲ ၊၊ ဒါကုိ အေသခံဗံုးခြဲသမားေတြပဲ သိမွာပဲ ၊၊ ဒါကုိ ဟိုမုိ ေတြပဲ သိမွာပဲ ၊၊ ဒါကို နင္နဲ႔နင့္အေကာင္ပဲ သိမွာပဲ ၊၊ နင့္ရယ္သံေတြ ၾကားရင္ နင့္လည္ပင္းကုိ လွီးျဖတ္ခ်င္ လာတဲ့စိတ္ နဲ႔ … ဘလိတ္ဓားဟာ အျပစ္တစ္ခုခု က်ဴးလြန္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ရ လိုက္သလုိ ၊၊ … … …၊၊ ငါ ေၾကာက္လုိက္တာ ၊၊ သြား ! အဲ့ဒီ ဘလိတ္ဓားကုိ လႊင့္ပစ္လုိက္စမ္း ၊၊ ၿပီးေတာ့ . . ေဟ့လူ က်ဳပ္ကိုတစ္ခု ကူညီ၊၊ က်ဳပ္ဆီမွာ လာညစ္ညမ္းေနတဲ့ စိတ္ေတြကုိ (အားလံုးေရြးခ်ယ္) ၿပီး (ဖ်က္) ပစ္ေပးစမ္းပါ ၊၊ ေတာ္စမ္း ညစ္ညမ္းတဲ့ စိတ္ဟာ မင္းတစ္ေယာက္ထဲကိုမွ ေရြးခ်ယ္ညစ္ညမ္းတယ္ဆုိေတာ့ .. ၊၊ ဟာ! ေဟ့ ! ၊၊ လူလုိ႔ ထင္လုိက္တဲ့ အက်ႌအနက္ေရာင္ေလး ႀကိဳးတန္းေပၚက ျပဳတ္က်သြား ၊၊ ႀကိဳးတန္းေပၚက ဇူလိုင္ (၂၄) ဆီ ျပဳတ္က်သြား ၊၊ ဇူလိုင္(၂၄)ေပၚက ေမလ(၄)ဆီ ျပဳတ္က်သြား ၊၊ ငါတုိ႔ တစ္ေယာက္ေပၚ တစ္ေယာက္ ျပဳတ္က် ခဲ့တယ္ေနာ္ ၊၊ ဟင္! ဟယ္လုိ! ၊၊ ဟာဗ်ာ ဒါလဲ ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္ဘူး ၊၊ ေျပာတဲ့ေကာင္ ဖုန္းခ်သြားၿပီ ၊၊ ဒီကိစၥကုိ ဂေရဟမ္ဘဲလ္ ေရာ သိမွာပဲလား ၊၊ ဟင့္အင္း ဒါေတာ့ မက်ိန္းေသဘူး သူ႔ဖုန္းကုိ ဆက္လိုက္တုိင္း မက္ေဆ့ခ်္ မွာထားခဲ့ပါ ပဲ ၾကားရတယ္ မွာထားခဲ့လုိက္ေလ သူအသက္ျပန္ရွင္လာရင္ ခင္ဗ်ား မက္ေဆ့ခ်္ကုိ ဖြင့္နားေထာင္ မွာေပါ့ ၊၊ မ ရ ေတာ့ ပါ ဘူး ဗ်ာ ၊၊ တယ္လီဖုန္းေလး ဟာ ေသသြားရွာပါၿပီ ၊၊ ညေနတစ္ခုမွာ ေနာက္ဆံုး ျမင္လုိက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းေပါ့ ၊၊ အဲ့ဒါ ေနာက္ဆံုးလား ၊၊ ေနာက္ဆံုးဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ ဇာတိ ဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ ဇူလိုင္(၂၄) ဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး၊၊ လြင္မာဦးဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ ေမ(၄) ဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ ငါေရာငါ့အသံေရာ တိတ္ဆိတ္ေနတာပဲ ဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ ရယ္သံဖြဖြေလးေတြဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေခ်ာင္းဆုိးလိုက္တာဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေလလည္လုိက္တာဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ ဒါမွမဟုတ္ လိင္ဆက္ဆံေနၾကတာဟာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ၊၊ ဟယ္လုိ! ဟင္! ဟယ္လုိ! ၊၊ လာျပန္ၿပီလား အဲ့ဒါ ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္ဘူး ေျပာ တဲ့ . . . . ေကာ. . . . င္ ၊၊ အဲ့ဒါ သိပၸံပညာရွင္ေတြပဲ ၊၊ အဲ့ဒါ စႏိုက္ပါ သမားေတြပဲ ၊၊ အ့ဲဒါ အမိႈက္ပစ္တဲ့ သူေတြပဲ ၊၊ အဲ့ဒါ အေသခံဗံုးခြဲသမားေတြပဲ ၊၊ အဲ့ဒါ နင္နဲ႔ နင့္အေကာင္ပဲ ၊၊ သြား! လႊင့္ပစ္လုိက္တဲ့ ဘလိတ္ဓားကို ျပန္ေကာက္စမ္း ! ၊၊ ခုနက လက္ေကာက္ဝတ္ေပၚ ေထာက္ ထား တဲ့ ဘလိတ္ဓား ၊၊ ၊၊

>ဇာတိ<

-အမည္ေကာင္မေပၚ-

ကိုဇာတိ ကၽြန္ေတာ့္ ေကာင္မေလးကုိ ရည္းစားစာ ေပးခ်င္လုိ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးေပးပါလား ေတာင္းဆုိမႈ႕ကတည္းက ဒီဘဲမွာ မ်က္ရည္မရွိေတာ့တာပါပဲ ၊၊ လူငယ္ေတြဆုိေတာ့ ကိုးကြယ္ခ်င္ရင္ ကိုးကြယ္တယ္ ၊၊ မကုိးကြယ္ခ်င္ေတာ့ လက္ခလယ္ေလးေတြ ထုတ္ျပလိုက္တာပဲ ၊၊ ဥပမာ ဗ်ာ လူငယ္ေတြဟာ ေခတ္ကုိ ကုိယ္စားျပဳရမယ္ဆုိတဲ့ စကားမ်ိဳးက အစ ဒီဘဲေလးေတြ လက္ခလယ္ ထုတ္ျပေတာ့ တာပဲ ၊၊ ေခတ္ကပဲ လူငယ္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳပါေစ ၊၊ ရီမုကြန္ထ႐ိုး တစ္ခ်က္ႏွိပ္လုိက္ရံုနဲ႔ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပါက္ထြက္ႏိုင္တဲ့ ေခတ္ ၊၊ ဝဋ္လည္တဲ့ ေခတ္ ၊၊ သံသရာလည္တဲ့ ေခတ္ ၊၊ မေျပာေကာင္းမဆုိေကာင္း ေလလည္တဲ့ေခတ္ အားလံုးေပါ့ဗ်ာ ၊၊ ဟ ာ း) ဟ ာ း) ဟ ာ း) ဟ ာ း) ၊၊ ေခြးပစ္တဲ့ တုတ္ ႏြား႐ိုက္တဲ့ ႀကိမ္ ေမြးေမေလ့ ဘူးထြားဟားဟားဟား ၊၊ [ မွတ္ခ်က္ ၊၊ ၊၊ ရယ္သံႏွစ္ခုအား ၾကား အၿပီး ပထမ ရယ္သံ သည္ ဒုတိယ ရယ္သံ အား ကိုးကားမထားပါဟု ဘလုိင္းႀကီး ဝန္ခံအပ္ပါသည္ ၊၊ စာေရးသူ ၊၊ ] ကေလးငယ္မ်ား သည္ ႐ုပ္ျပၾကည့္ ဘဝ မွာ ပင္ ထြက္က်သည္ ၊၊ လူငယ္မ်ားကေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္း မ်ား ၾကည့္၍ ထြက္က်သည္၊၊ ေအာင္ျမင္လုိမႈ ၊ စြန္႔စားလိုမႈ ၊ အျမင္က်ယ္မႈ ၊ တီထြင္လုိမႈ ၊၊ အသက္တစ္ရာမေနရ ၊ အမႈတစ္ရာေပြၾက ၊၊ ႐ႈပ္ၾက တယ္ ဆုိတာကေတာ့ လူငယ္(မွ မဟုတ္) လူႀကီး မေရြးပါပဲ ၊၊ ဦးတို႔ လက္ညိဳးေတြက သားတုိ႔ ဆီမွာ ခ်ည္းပဲ ၊၊ ဒါနဲ႔ ခုနက လူငယ္ေတြဆီက ထြက္က်လာတာေတြ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ ၊၊ ဘယ္လုိ ? ၊၊ ထြက္က်လာတာ မဟုတ္ဘူး ေဖာက္ထြက္လာတာလား ! ၊၊ အက်ႌအပြ အက်ႌအက်ပ္ ေဖာက္ထြက္သည္ ၊၊ ေဘာင္းဘီအပြ ေဘာင္းဘီ အက်ပ္ ေဖာက္ထြက္သည္ ၊၊ အလံု႔အလံု မွ မလံု႔တလံု ေဖာက္ထြက္သည္ ၊၊ ဂါဝန္အရွည္မွ ဂါဝန္အတုိ ေဖာက္ထြက္သည္ ၊၊ ေဖာက္ထြက္သည္ ၊၊ လူငယ္ေတြဆုိေတာ့ကာ ေဖာက္ထြက္ခ်င္တာေပါ့ ၊၊ ဟို႐ုပ္ျပ ေတြ ေနရာ ကုိ ဒီ႐ုပ္ျပေတြက ေနရာယူလုိက္ေတာ့ေရာ မေအးဘူးလား ၊၊ မေအးေတာ့လဲ ပူၾကေပါ့ဗ် ၊၊ ေဖာက္ထြက္ တာပဲ ဗ်ာ ၊၊ ဟ ာ း) ဟ ာ း) ဟ ာ း) ဟ ာ း) ၊၊ ဦးတို႔ မ်က္လံုးေတြက သမီးတို႔ဆီမွာ ခ်ည္းပဲ ၊၊ လူငယ္ေတြဆုိေတာ့ ကိုးကြယ္ခ်င္ရင္ ကိုးကြယ္တယ္ ၊၊ မကုိးကြယ္ခ်င္ေတာ့ လက္ခလယ္ေလးေတြ ထုတ္ျပလိုက္တာပဲ ၊၊ ခလုတ္ တစ္ခ်က္ႏွိပ္လုိက္ရံုနဲ႔ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပါက္ထြက္ႏိုင္တဲ့ ေခတ္ ၊၊ လူငယ္ဆုိေတာ့ မ်က္ရည္မရွိေတာ့ မွ ပဲ ငို ခ်င္ လာ တယ္ ၊၊ ဒါ နဲ႔ ဒါနဲ႔ ကိုဇာတိ ကို ဇာ တိ ကုိဇာတိ က လူငယ္လား ဟင္ ၊၊ ၊၊

ဇာတိ

သရုပ္မွန္ အက္ေဆး

သရုပ္မွန္ အက္ေဆး

 

(I)

တစ္ေယာက္တည္း ဝင္ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ရုပ္ရွင္

သူ႔ဘာသာၿပီးသြားေတာ့မွ ထထြက္လာခဲ့တယ္ ၊၊ ၊၊

 

(II)

            ေနာက္ဆံုးေတာ့ေလ ၊၊ အားကုိးဆုပ္ကုိင္စရာမဲ့ေနတဲ့ ေငြေၾကးခ်မ္းသာေသာ အဘြားအုိႀကီးရဲ႕ ရင္ခြင္မွာ ေမွးစက္ ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ အလုိမတူေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ ဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းထဲကုိတြန္းအခ်ခံလုိက္ရတယ္၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ခြင့္လႊတ္ပါ အခ်စ္ဦး ရယ္၊၊ အခ်စ္ဦး သီခ်င္းဟာ ေၾကကြဲစြာ ကြဲေၾကၿပီးအေငြ႕ပ်ံသြားၿပီ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ျခင္းေတြဟာ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါၿပီ ၊၊ မုန္းတီးျခင္းနဲ႔သာ ခြင့္လႊတ္ေပးပါေတာ့ … ၊၊ အခ်စ္ ရယ္ … ၊၊ ၊၊

 

(III)

            အဲ့ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ညည့္ငွက္တစ္ေကာင္ ျဖစ္ခဲ့တာေလ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ရည္မွန္းထားတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္ခြင့္ ဟာ အရမ္းကို ဘဝဆန္ခဲ့ပါတယ္၊၊ ငယ္စဥ္ဘဝထဲက မတ္ေစာက္ခဲ့တဲ့ ေလွကားေတြ ခုခ်ိန္ထိလဲ မတ္ေစာက္ေနဆဲပါ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္လက္ရွိဘဝဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝမွာ ကၽြႏ္ေတာ္မလုိခ်င္ဆံုးဘဝပါပဲ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္လိင္မႈေရးရာ ကုိ အဲ့ဒီ မိန္းမေတြဟာ ခူးဆြတ္ၾကတယ္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကုိယ္ေတာ္ ရပ္တည္မႈ အခက္အခဲကုိ အဲ့ဒီမိန္းမေတြဟာ ေငြေၾကးနဲ႔ လဲလွယ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာလိင္မႈခရီးထြက္ၾကတယ္ ၊၊ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ အရည္ေပ်ာ္ပစ္ၿပီး ေျမႀကီးထဲ တုိးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္ ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္ ေမေမရယ္ ၊၊ ကၽြန္ေတာ္ ညဥ့္ငွက္တစ္ေကာင္မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး၊၊ ညဥ့္ငွက္တစ္ေကာင္ ကၽြန္ေတာ္ မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ၊၊ ကၽြန္ေတာ္စာရြက္ေတြေပၚမွာ ကဗ်ာေတြေရးၿပီး ေကာင္းကင္ေပၚ ေဝ့ဝဲပစ္တင္ပစ္ေလ့ရွိတယ္ ၊၊ တမလြန္က ေမေမ ဖတ္ဖို႔ပါ၊၊ ဗီးနပ္စ္ ကုိ ၿဂိဳလ္တစ္ခုလုိ႔ မသံုးပဲ နတ္သမီးလို႔ပဲ သံုးရေအာင္ ၊၊

            ဒီစာရြက္ထဲက ကဗ်ာေတြ က မင္းေရးတာေတြလား ၊၊

            ဘာလို႔ လႊြင့္ပစ္တာလဲ ၊၊

မမဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကုိ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ေရာက္လာခဲ့တယ္ ၊၊ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းဆုိတာ ဘာမွ ေပက်ံေနျခင္းမရွိဘူးလုိ႔ ဆုိလုိတာပါ ၊၊ အလိုဆႏၵ၊ေလာဘ၊ရာဂ ၊၊

            တုိ႔ အရမ္းသေဘာက်တယ္ ၊၊ လႊင့္ပစ္တာကုိေတာ့နားမလည္ဘူး ၊၊

            ရွင္းျပခိုင္းတယ္ဆိုတဲ့သေဘာလဲမဟုတ္ဘူး။

            ဘာအဓိပၸါယ္လဲဆိုၿပီးရန္လိုတဲ့သေဘာလဲမဟုတ္ဘူး။

            လူကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႔ခိုင္းတာမဟုတ္ဘဲ လမ္းညႊန္ေပးခိုင္းတဲ့သေဘာ။

            အဲဒီလိုေမးလို႔ရမလား။

            တမလြန္က ေမေမ့အတြက္ပါ မမရယ္။

တကယ့္ကိုသန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းေတြ႔ဆံုခဲ့တာပါ။ မမဟာ ကံေကာင္းတဲ့ ပန္းပင္ေလးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုၾကည့္႐ႈေစာင့္ ေရွာက္မလဲ။ ေငး႐ံုေလးသာ ေငးဖို႔ေတာင္တတ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုဘဝမ်ိဳးနဲ႔အသက္ရွင္ေနတယ္ဆိုတာ မမသိသြားရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုရြံသြားမွာပါ။ မမနဲ႔ ေတြ႔ဆံုရျခင္းဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေရာေထြးပါဝင္လာတဲ့ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ တစ္ခုပဲ။

            မင္းကဗ်ာေတြကိုပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပခံရရင္ေပ်ာ္မိမလားလို႔ ေတြးဖူးသလား။

            ေတြးဖူးတယ္။ စိတ္ကူးအႀကီးႀကီးယဥ္ၾကည့္ဖူးတယ္။

ကဗ်ာဆရာနဲ႔ညဥ့္ငွက္တစ္ေကာင္။ ဘယ္အလကၤာနဲ႔တြဲေရးရမလဲ မမရယ္။ ကၽြန္ေတာ္အခ်စ္ဆံုးက ကဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ အေလးစားဆံုးက ကဗ်ာဆရာေတြ။ ဟုတ္တယ္ မမ။ ကၽြန္ေတာ္အခ်စ္ဆံုးက ကဗ်ာ။ မမ။ မမ။ မမက အေကာင္းျမင္ဝါဒီ။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြအားျပည့္လာတယ္။ မမၿပံဳးလိုက္ရင္ လွ်ပ္စီးလက္လိုက္သလိုပဲ။ ရင္ခုန္ေၾကာက္ရြံ႕မိ။ အခိုက္အတန္႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို တစ္ဘဝလံုးနဲ႔လဲရဲသလား။ ကၽြန္ေတာ္လဲခ်င္တယ္။ မမကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေပးလိုက္တယ္။ မမနဲ႔ ေတြ႔ဆံုၿပီးခ်ိန္ တိုင္းျဖစ္ရတဲ့ ညဥ့္ငွက္ဘဝ။ အဲဒီပ်ံသန္းမႈမွာ ကၽြန္ေတာ္ေမာေနၿပီ။ ေလဒီႀကီးတစ္ေယာက္ ကားတိုက္မလုိျဖစ္တယ္။ ဝင္ကူလိုက္တာ လက္ဖဝါးကြဲသြားတယ္။ ေလဒီႀကီးက ေဆးဖိုးဆိုၿပီး ပိုက္ဆံတစ္အုပ္ေပးတာယူၿပီး အိမ္ျပန္အိပ္တယ္။ ညဥ့္ငွက္ဘဝရဲ႕ အားလပ္ရက္။ လကို ကဗ်ာဆရာေတြ ဘာလို႔ခဏခဏစာဖြဲ႕လဲသိလုိက္တယ္။ အဲဒီအရာဟာ အလြမ္းလား မမ။ မမက ကစားကြင္းကိုေခၚသြားတယ္။

            မင္းမေန႔က ေပးတဲ့ကဗ်ာ အလြတ္ရရင္မင္းပါးစပ္နဲ႔ခုရြတ္ျပ။

ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုေရွ႕မွာထားၿပီး ကဗ်ာရြတ္ျပခြင့္ရတာ ဘယ္လို မဂၤလာလို႔ေခၚမလဲ။

            မင္းကိုလဲ တို႔ခ်စ္တယ္။

            မင္းဘဝကဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲဆိုတာလဲ တို႔သိတယ္။

            ဒါေပမယ့္ အဲဒါကတို႔အခ်စ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း တို႔မနာလိုဘူး။

            မင္းအဲဒီဘဝက႐ုန္းထြက္ပါ။ ႐ုန္းထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားပါ။

            တို႔အခ်စ္နဲ႔ဘာကိုမွမေရာေထြးဘူး။ ဘဝဆိုတာကေတာ့ လာေရာေထြးလိမ့္မယ္။

            မင္း တို႔အနားေရာက္ဖို႔တာဝန္ယူရင္ တို႔က မင္းေဘးနားမွာရွိေနဖို႔တာဝန္ယူတယ္။

ကေလးကစားကြင္းက ကေလးဘဝ ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္ေစတယ္ ေမေမေရ …။ ေမေမေရ …။ ဘဝက တစ္ခါတေလကိုယ္ခ်စ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုေနရရင္ပဲ အဓိပၸါယ္ရွိတတ္တာပဲ။ မ်ားေသာအားျဖင့္အတိုင္း ေပါ့။ ေလျပည္ထဲက ေအာက္စီဂ်င္ေတြမီးေလာင္ခဲ့ၿပီ။ ေနာက္ဆံုးလို႔မေျပာေပမယ့္ မမကသေဘာေပါက္ပံုရတယ္။ မ်က္လံုး ခ်င္းဆံုေနၾကတယ္။ အခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးမသြားပါေစနဲ႔ရယ္လို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အသိမေပးဘဲ ဘုရားဆုေတာင္း တယ္။ ညေနခင္းဟာ ေလျပည္ေတြကိုယူခဲ့ၿပီ။ ေလျပည္ေတြဟာ ပူအိုက္ေျခာက္ကပ္မႈကို ယူခဲ့ၿပီ။ မမက ကၽြန္ေတာ့္ လက္ခံုမွာ စာေၾကာင္းေလးတစ္ခု ေရးေပးခဲ့တယ္။ Eyes Bye! မ်က္လံုးေတြရဲ႕ ႏႈတ္ဆက္မႈေပါ့။

မင္းအဲဒီဘဝက ႐ုန္းထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားပါ ေကာင္ေလးရယ္။

 

(IV)

            အိမ္မရွိဘူးကြယ္။  ။ (ေမာင္သိန္းေဇာ္)

            ကိုယ္ဘယ္ေရာက္ေနလဲ မသိတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို

            သူ႔ရဲ႕ေမြးေန႔မွာ ဘုရားဆုေတာင္းေပးတယ္။

            အေဖဆိုတဲ့အသံကို

            ပါးစပ္ကထြက္ဖို႔ခက္ေနတာၾကာၿပီ။

            ဖခင္အမည္ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမွာ

            ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြ ခြမ္းကနဲ ကြဲသြားတယ္။

            အေဖ …

            ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျမစ္ေတြ တိုေတာင္းခဲ့ …။

 

(V)

            အဲဒီေနာက္ပိုင္း သိပ္မၾကာခင္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မိေထြးဆိုတာေရာက္လာတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ ပဲႀကီးတဲ့ မိေထြးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုျမင္ကတည္းက စီးပိုးစြာဆက္ဆံတယ္။ အခြင့္အေရးေတြယူဖို႔ သူ႔မွာလက္တံေတြ အမ်ားႀကီးပါလာတယ္။ အေဖ့ကိုလည္း အရမ္းႏိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လူငယ္ဘဝဆီကို ငရဲဟာေျမႀကီးထဲက ထိုးထြက္လာတယ္။ ဘယ္ဘဝေဟာင္းက လႊြတ္လိုက္တဲ့ငရဲလဲ။ ေမေမေရ …။ အသက္ရွင္ျခင္းမွာ တံခါးေပါက္ေတြ ပိတ္ဆို႔ခဲ့ေပါ့။ တစ္ေန႔ အေဖခရီးထြက္သြားရတယ္။ အားကိုးစရာမရွိတဲ့အခါမွာ မိုးသက္ေလျပင္းဟာ အရင္ေရာက္လာ ေတာ့တာပဲ။ ၁၈ႏွစ္သားေလးဟာ မိုးၿခိမ္းသံေတြကိုေၾကာက္တယ္လို႔ေျပာရင္ အဆန္းတၾကယ္ျဖစ္သြားမလား။ မိသားစု ေကာင္းကင္ဟာ ဘယ္ဆီမွာ။ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္လိုက္တာ။ ကၽြန္ေတာ့္မိေထြးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဆီေရာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ …။ ကၽြန္ေတာ့္လူပ်ိဳရည္ကို ေပါက္တူးတစ္လက္နဲ႔ တူးဆြခဲ့။ ကၽြန္ေတာ့္လိင္မႈအစုအေဝးကို ကၽြန္ေတာ့္မိေထြး အပိုင္စီးခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အလိုမတူမႈဟာ အသံထြက္ခြင့္မရခဲ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္လိင္မႈအဖြဲ႕အစည္းမွာ သူေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ခဲ့ တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အလိုမတူမႈဟာ စီးက်ခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္လူပ်ိဳရည္ဟာ စီးက်ခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြ စီးက်ခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ဝမ္းနည္းလိုက္တာ။ ကၽြန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို အေဝးႀကီးခ်လိုက္တယ္။ အိမ္ဆိုတဲ့ႀကိဳးကိုျဖတ္ခဲ့တယ္။

 

(VI)

            ေမေမမရွိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စာရြက္ေတြ

            ကၽြန္ေတာ္ဆုတ္ၿဖဲခဲ့ …။

            ေမေမ့အသံနဲ႔ …။

            ေမေမ ဘယ္ကိုထြက္သြားတာလဲ။

            ကၽြန္ေတာ့္ကိုေခၚပါ။

            ကၽြန္ေတာ့္ကိုေခၚပါ။

            ေၾကကြဲစရာလွပမႈတစ္ခုပဲ။

            ေမေမ့အနီးမွာ ပန္းေတြနဲ႔ေဝ … လို႔။    ။

 

(VII)

            မိသားစုေတြဆိုတာ

            ခ်မ္းေျမ့စရာ အမႈန္အမႊားေတြပဲ။

            အေဖက ေမေမ့လက္ကိုတြဲ …။ ေမေမက အေဖ့လက္ကိုတြဲ။

            ကၽြန္ေတာ္က ေမေမ့လက္ကိုတြဲ။ ကၽြန္ေတာ္က ေဖေဖ့လက္ကိုတြဲ။

 

 

(VIII)

            ငယ္ငယ္က

            မိဘကို အသိမေပးဘဲ

            တစ္ေယာက္ထဲ ဝင္ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ …။      ။



>Zarti<