ေဆာင္းဟာ တေစာင္းႀကီးဝင္လာၿပီ။ ညိႈ႕အားျပင္းလြန္းလို႔ ညိႈ႕ကလြတ္ထြက္လာတဲ့ျမားပါ။
ေခတ္ႀကီးကို ကဗ်ာဆရာဟာ အဲဒီလိုျမင္လိုက္ရပါတယ္။
(ေျပာတာပဲ]----
အေတာ္ေလးစိတ္နာေနပံုပါပဲ။ နာၾကည္းေနပံုပါပဲ။ (သူကဝဲစားေနလို႔လားမသိ)
ရွင္ေျပာေတာ့/ယွဥ္ေျပာေတာ့ …
႐ုတ္တရက္ႀကီး ေျပးဝင္ေဆာင့္ခံလိုက္ရတယ္ဗ်ာ
ခမ်ာ … ခင္ဗ်ာ … ေသဗ်ာ … လုပ္ေဆာင္မႈ (လံုးဝန္းေသာ)
ေက်ာက္တံုးကိုခြဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာက္တံုးႏွစ္တံုးျဖစ္လာတယ္
ဖန္ခြက္ကိုခြဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖန္ကြဲစေတြ …
ေရခဲျမစ္ဝွမ္းတေလွ်ာက္ အၾကည့္ေအးေအးေတြ ကမ္းနားသစ္ပင္ေတြကအစ
ေအးစက္လို႔ သူေျပာတာကိုနားလည္သလား
ကဗ်ာကိုဖတ္ၿပီးဘာ_ရ_လိုက္_သ_လဲ_ဗ် (ဘာလိုခ်င္လို႔ဖတ္တာတုန္း)
သိသမွ်ပန္းပြင့္ေလးေတြကို ေခၚထုတ္ခဲ့ပါဦး
သိသမွ်လိပ္ျပာေလးေတြကို ေခၚထုတ္ခဲ့ပါဦး
ေခၚထုတ္ခဲ့ပါ ဦးရဲ႕ သမီး ေလ(ေျခာက္လ) လည္ၿပီ/ပတ္ၿပီ
တင္းက်ပ္ေနတာပဲ (ၿမိဳ႕ျပဟာအဲဒီလိုအသက္႐ွဴက်ပ္ေနတာ)[ဟုတ္လည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔]
ခမ်ာ … ခင္ဗ်ာလို႔ဆက္ေရးရမလား
အဲဒီလိုေရးလိုက္ရင္ ႀကိဳက္ၾကေရာလား
အဲဒီလိုေတြ႕တာနဲ႔ ဘယ္လိုခံစားထားတယ္လို႔ေျပာ ေဆာင္းပါးျဖစ္ၿပီ
ကဗ်ာဆရာဟာ ေခတ္ႀကီးကို အဲဒီလိုျမင္လိုက္ရပါတယ္။
ေဆာင္းပါးျဖစ္ၿပီ။ ပါးပါးေလး ေစာင္းထား
ဘာလုပ္ရမွာလဲ သူေရးခ်င္တာကိုေရးထားတာ
ကဗ်ာဆရာဟာ ေရးခ်င္သလိုေရးမွာပဲ
ကဗ်ာဆရာဟာ အဲဒီလိုေခတ္ႀကီးကိုျမင္မိတာေသခ်ာလို႔လား
အဲဒီလို သိမႈဟာ ေဆာင့္ခုန္ထြက္ေနေတာ့
ယုန္ေလးတစ္ေကာင္ဟာ
ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ ေသသြားတယ္
အဲဒါဘာလုပ္ရမွာလဲ
ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ ဘာလုပ္ရမွာလဲ ဘာလုပ္မွာလဲ
အဲဒီလိုေရးခ်င္ရင္ ငါေသမွေရးေတာ့
အခု ခင္ဗ်ားသိမႈထဲက ေက်ာက္တံုးေလးဟာ ေရေပၚေပၚလာၿပီ
အဲဒီေက်ာက္တံုးေလးနဲ႔ မီးခတ္ျပလိုက္ပါဦး
လိုက္ပါ ဦးရဲ႕သမီး ေလ(ေျခာက္လ) လည္ၿပီ/ပတ္ၿပီ
ေသာက္က်ိဳးနဲ ကြဲထြက္ကုန္ၿပီ (ကုန္ၿပီ=ရွိသမွ်ထဲက ဘာမွ်မက်န္ေတာ့)
ဘာမွ်မရွိေတာ့ ခင္ဗ်ားလည္းမရွိေတာ့ ကဗ်ာဆရာလည္းမရွိေတာ့
မရွိေတာ့ ဦးရဲ႕သမီးလည္းမရွိေတာ့
လုပ္ပါဦး ေရးပါဦး ေနာင္ႏွစ္ခါ တန္ေဆာင္မုန္း
ေခြးလိုကိုက္ပါဦး ေခြးလိုလွ်က္ပါဦး
ၾကက္သြန္
စက္တင္ဘာလ ၂၀ရက္၊ ၂၀၁၀ခုႏွစ္။
